32 अपे सतायपे सुदी दो हना सताय अपे अजइतपेता।”
अबू ईसू मसीरिकुःआ होड़कू हवे। हनालगा भगवानराः बिरुवा नँवा जीवे एमेकेरा अरू हाँय अबू कनासूर जीवते एचे अड़ाःकेडबूखन गुनुजुःतेय सडावकेडबुःआ।
दो बेटात अपेय अजइतगोड दो सनातायरेपे अजइत जुवाःता।
आमराः सरवन सताय इदा। हनालगा आमकू सेवा लगा आमराः सताय सरवनते हँकूम एटाःगोडकू।
अपे अजइतयनापे। हनते हों अपे भगवानरिकुःआ सेवकिया होड़कू हवे। हनालगा अपे अजइतयनाले, माःआन ओंगोलकेडखन कसूर जीव जियाः लगा बुइद अहापे तुलाय।
दो ईसू कतातेड, “दूर, सताय अरू जीव इनिंग हवे। ईंग अड़ाःकेडखन ईंग अपांग भगवान एचेरे तोनोंगीग ओरोय सेने अवेनेना।
मनदो अपेराः कसूर जीव टुटीगयना अरू भगवानरिकुःआ बेगारी होड़कूपे बड़ाँवयना। नुँहू अपे सुद होड़कू बड़ाँवकियानखन ओरो टुटीगनेना हना जीवपे पवाःता।
मनदो अजइतबूता हना उडु-बुडूत नियम ओंगोल बुझावगोड ञवनता, अरू अयूमकेडखन मेरकू लिड़िंगेता, अरू हनन इयाःकू सलाःता, हँकुःआ होड़कू भगवान भलायवाकूता।
अबू अजइत जुवाः लगा ईसू मसी अबूय सडावकेडबुःआ। हनालगा अपे बड़ियाड़कियानखन नियमकूनराः आड़रे अहापे बहुरावगुः।
भगवान होड़कूय अजइतगेता, हनानाः नियमते अपेराः बड़रा अरू बुता लगा भगवान अपेय फड़ियावपेता।
ने अजी बोपोहकूतिंग, अपे अजइत जीव जियाः लगा भगवान अपेय सुनावकेरा। हनालगा अपे मनबिदिया होड़ इया अहापे कसूरगे। मनदो अपे अँननपे अलार-दुलार होड़ेंग घड़ीन सेवा होड़ेंगपे।
तोनोंगीग होड़ भगवानराः ओंगोल इया एचेय लगाय चहाःता दो हाँय सुदीगोडता, ईंगराः चेड भगवान अगीते इदा जा ईंग इनिंग ओंगोलतेयिंग कतायतना, माःआन।
अपे सुद बिरुवापे पवावकियानते पोंकाहा बेगारी होड़कू इया दोहोन लगा कोवानेःआ, मनदो भगवान आँयगराः बिरुवाते अनँयग लइंकू इयाय समुटावकेडपेःआ। नाःआते अबू हाँय, ने अबबा, ने अपांग, माःआन चइड़ घड़ीनबू राःगेयता।
मनदो सतायराः बिरुवा वेग दो अपे जमा बरानाः सताय दूरे उदुःवापेता। हाँय अनँयग ओंगोलते ओरोय कतातेरा। मनदो हाँय अयुमेता हनानाःए कता उदुःगेता अरू दरवाःआ हना कताकून होंय कता उदुःगोडता।
हँकुःआ अइमीकू जमाकू अतेकू अयूमगोड ञवनता मनदो सताय चेड मेरकू बुझाव अवेनता।
भगवानराः बड़रा कता होड़कूराः कागदरे नाःआ इया ओजाःतो इदा, भगवान हँकुःआ जमा होड़कूय चेडकूता। अपांग भगवानतेकू अयुमेता अरूकू चिडुःता हँकू, ईंग एचेरेकू वेगता।
ईंग सुधा इदानिंगा अरू ईंग इनिंगते हुडिंगिंग ओंगलुःता। हनालगा ईंगराः जुवट अपे सेरमोपे रेमया अरू ईंग अतेपे चेडुः दो, अनपेराः जीव लोड़ोनता।
दो हना सरवन मनुवाराः सुरइत मुरइतरे होड़कू तलारेय डेरानेना। हाँय अपांग भगवानरीग मिनी होड़ बेटात इदानिया अरू अबू हाँय तुमिन मरंग इदानिया हनाबू ञेलतेरा। हाँयराः जीवरे जनामा सतायते अरू मयाते पेरेगतो दोहोना।
भगवानराः नियम मोसेसतेय एमेकेरा मनदो ईसू मसीते भगवान अबूय मयावारा अरू अनँयगराः सताय अबूय एचे उदुःवारा।
परबू तोनोंगीगे राःतेरा हनमेला हाँय बेगारी होड़े दोहोना हों, हाँय परबूरीग अजइततो होड़ हवे। हनन इया अजइते दोहोना हनमेला परबू राःकिरिया हाँयग होड़ मसीरीग बेगारी होड़ हवे।
भगवान सुनावतिरिया हाँयग अइमी अरू आँयगरिकुःआ लइंकू लगा ईंग अगुवा होड़, नाःआ चिठीयिंग ओजाःगेतना। ईंग अपे मुरुकिंग दुलारपेतना। मनदो ईंग एकला कोवान, भगवानराः सताय कताकू सुसुदीतना हँकुःआ जमा होड़कू हों ईंग सुदाकू दुलारपेता।