12 हनते ईसू होड़कू एचेरे अरूय कताया, “चउंदीसराः मरसल ईंग हवे। ईंग देहोरे वेगता हाँयग होड़ अंदरारे मेरेय सलाःता, मनदो हाँय जीव एमेता हना मरसले पवाःता।”
ईंग चउंदीसरे मरसल इयायिंग वेगकिया अरू ईंग एचेरेय बिसवासगे हाँय, अंदरारे ओरोय दोहोनेना।
चउंदीसरेयिंग दोहोन वरी ईंग चउंदीसराः मरसल हवे।”
दो ईसू हँकू एचेरेय कतातेड, “मरसल तोनोंग बेला वरी अपे एचेरे दोहोनता। अंदरा रेडपेते मड़ंग मरसलरेपे सेसेनका। अंदरारेय सेनता हाँयग होड़ मेरेय सुदीयता, हाँय करा अगीय सेनतना।
अपे नाःआ चउंदीसराः मरसल हवे। पहाड़ चोटरे दोहोनता हना सहर मेर ओकोनता।
चउंदीसरे मरसल वेगकिया, मनदो होड़कूराः बुता बेलूर इदा। हनालगा हँकू मरसल अते अंदराकू मंजूरवाता अरू हना ओजाहते भगवान होड़कूय फड़ियावता।
उहियारगेपे, मनाड़ंग जूगरे सेरमो देसरिकुःआ अदोम बराहीलकू कसूरतेरा दो, हँकुःआ बराहीलकू हों डंडियाव अते भगवान मेरेय अड़ाःगाडकू। मनदो हाँय हँकू पतालपूररेय सोलोंगगोतेडकुःआ, अरू फड़ियावराः दिन वरी मुरुक अंदरात डोडहारे सिकिड़ीते तोलकेडकूखने सोलोंगगोतेडकुःआ।
परबू नाःआ कता अलिंग एचेरेय कता उदुःतेरा, चउंदीसरिकुःआ जमा होड़कू एचेरे भगवान होड़कूय सडावता माःआनमे कता उदुः लगा, बेगर एहूदाकू एचेरे हँकू लगा मरसल इया आमिंग वारमेतना।”
हँकू कतातेड, मसी कटसिया सहावकेडखन जमा गोएगतो होड़कू अते मड़ंगे जियाव रिमुःता अरू ननन इया हाँय अनँयगरिकुःआ होड़कू अरू बेगर एहूदाकू एचेरे मरसल इया भगवानराः सरवने परसार उदुःता।”
दो ईसू कतातेड, “दूर, सताय अरू जीव इनिंग हवे। ईंग अड़ाःकेडखन ईंग अपांग भगवान एचेरे तोनोंगीग ओरोय सेने अवेनेना।
तोनोंगीग होड़ भगवानराः ओंगोल इया एचेय लगाय चहाःता दो हाँय सुदीगोडता, ईंगराः चेड भगवान अगीते इदा जा ईंग इनिंग ओंगोलतेयिंग कतायतना, माःआन।
जइत जइत होड़कू नाःआ मरसलतेकू सेन दूरता। अरू चउंदीसरिकुःआ राजाकू अँननकूराः आन-धान हना सहररेकू गोःता।
नाँय बेगर एहूदाकू एचेरे भगवानराः दूर उदुःवाकू लगा मरसल इयाय होयाःता, अरू नाँय अते इसराएल होड़कूके मान मरजइत होयाःता।”
हँकू समुंदरराः दाः उछलाःता हना हलका इयाकू दोहोनता, अरू हना पोतो हँकूराः गियुः बुता इया ञिलुःता। हँकू बेगर लूरतेकू सेनता हँकुःआ इपीलकू इया इदानकुःआ। अरू हँकुःआ होड़कू भगवान अनंदरा अंदरा पेंदारे सगर सइट वरीय एचे दोहोकूता।
हँकुःआ होड़कू दाः सूती अंजेडतो इया अरू गड़रा घटा बदरी इया इदानकुःआ। अरू हँकुःआ होड़कू भगवान अनंदरा अंदरा पेंदारेय एचे दोहोकूता।
अपे सेरमो देसरिकुःआ बराहीलकू बदीरेपे ओंगले। अदोम बराहीलकू भगवान हँकू लगाय एमेवातेडकुःआ हना हातपातरे मेरकू मंजूरवागाड, अरू सेरमो देसराः अँकूराः डेराकू अड़ाःगोतेड। हँकुःआ बराहीलकू डंडियावकू लगा भगवान फड़ियावराः मरंग दिन वरी अंदरा पेंदारे तोनोंगीग ओरोकू सीड अवेतेरा हना सिकिड़ीतेय तोल दोहोकेडकुःआ।
मरसलरिकुःआ लइंकू होयाः लगा मरसल अपे सुदा इदान मेला हनारेपे बिसवासगोड ञवन।” नाःआ कतातेडखन ईसू सलावयाने अरू हँकुःआ एहूदाकू अते एनेकलाय दोहोना।
अबू अंदरारे दोहोन इया बेलूर बुताबू एचे ञवनता अरूबू कतायता, अले भगवान सुदा मिनी इदानलेःआ माःआन दो, अबू लबरातना अरू अबू सताय कता इया मेरबू सलाःतना।