41 एटाः होड़कू कताया, “नाँय दो मसी हवे।” मनदो एटाः होड़कू कताया, “बुरी, मसी गलील छतर अतेय वेगता जा?
दो हँकू डंटावतिडिगखनकू कतातेरा, “आम हों गलील छतररीग हवे जा? आम भगवानराः कगदरेम ञाम अरूम सुदीगोडता तोनोंगीग भगवानराः बड़रा कता होड़ गलील छतर अते मेरेय वेगता, माःआन।”
दो नतनएल हाँय एचेरेय होंबोरतेरा, “नसरत सहर अते नाःआ इया करा उड़ी होया अवेनता?” दो पिलिपूस हाँय एचेरेय कताया, “सेनेकियानखनमे ञेल।”
हनते हों मुरुक होड़कू हाँय एचेरेकू बिसवासतेरा अरूकू कताया, “मसी वेग मेला नाँयग होड़ अते बगरा बयाव जुवाः इयाःआ बुताकूने एचेयता जा?”
अले आम एचेरे बिसवासकेडखनले सुदीगोतेडा भगवानरीग सुद होड़ अनम हवे, माःआन।”
हनते हँकुःआ होड़कू हाँयग अइमी एचेरेकू कतातेरा, “आम अले एचेरेम कतातेरा हना एकलाते मेरले बिसवासगेतना। नुँहू अले अँननले अयूमतेरा अरू अँननले सुदीगोतेडा, सतायतोरे नाँयग होड़ चउंदीसरिकुःआ होड़कूरीग सडावदार हवे, माःआन।”
“दबूपे अरू मी होड़पे ञेल। हाँय ईंग मड़ंगरेयिंग एचेतेरा हना जमाकूने कता उदुःगोतेडा। मसी हनाँय हवे जा?”
दो हाँयग अइमी कतातेरा, “ईंग सुदीयतना, मसी, किरिसत माःआनले कतावायता, हाँय वेग लगा इदानिया। हाँय वेग हनन बेला अले जमालेःआय उदुःवालेता।”
नतनएल कतातेरा, “ने गुरुजी, आम भगवानरीग बेटा अरू इसराएल जइत होड़कूरीग राजा हवे।”
मड़ंगरे हाँय आँयग वगात सिमोन सुदा जुमावनेनखने कताया, “अलंग मसी सुदालंग जुमावयना।” (इबरानी भासीरे मसीराः मतलोब सुनावतो होड़ हवे।)
मसी वेगता दो तोनोंगीग ओरोकू सुदी अवेतेरा हाँय करेयीग हवे, मनदो अले सुदीयतना नाँय करेयीग हवे, माःआन।”