57 जीयत इदानिया ईंग अपांग ईंगे वारकेरा अरू हाँय अते ईंग जीयत इदानिंगा। हनलगा ईंगे जोमता हाँयग होड़ ईंग अगीते जिनियतेय दोहोनता।
अरू नुँहू ईंग मेरिंग जियाःतना, मनदो ईसू मसी ईंग इंदरीरेय जियाःतना। ईंग दुलारकेडखन अनँयग जीव ईंग लगाय एमेकेरा हनाँयग भगवानरीग बेटात ईसू मसी एचेरे बिसवासकेडखन नुँहूयिंग जियाःतना।
अपात जीवराः सूती हवे। हनन इया बेटात हों जीवराः सूती बड़ाँः लगा हातपाते एमेवाडिया।
ने अपांग, आम ईंग सुदा मिनी इदानमेःआ अरू ईंग आम सुदा मिनी इदानिंगा, हनन इया हँकुःआ होड़कू हों जमाकू अँननकू अँकू मिनी जुवाः। नाःआते चउंदीसरिकुःआ होड़कू बिसवासगेता अनम ईंगमे वारकेरा।
भगवान नाःआ इया अबूय दुलारकेरा। भगवान अनँयगरीग मिनी होड़ बेटात ईसू नाःआ चउंदीसरेय वारतिरिया, जेमहा अबू हाँयतेबू जियाव अवेन।
चउंदीसरिकुःआ होड़कू डंडियावकू लगा कोवान, मनदो हँकुःआ होड़कू सडावकू लगा भगवान अनँयग बेटाते वारतिरिया।
हँकू अँननकू कतायतना, पउलूस अरू सउंगताकूतेन हँकू एचेरेकू सेनेड मेला, हँकू नपायतेकू नेत-नेवारतेडकुःआ, माःआन। हँकू अले एचेरे अपे बदीरे नाःआ होंकू कता उदुःगेता, हँकूराः जीव बदलावयना अरू जीव मेर दोहोनता हना मुरतीकून अड़ाःकेडखन जीयत अरू सताय भगवानकू मनवेयतना,
ईसू कुरूसरेय गोएगनेन मेला हाँय अबड़ावतोय ञिलुःआ। हनारे हों हाँय भगवानराः जंगरते जिनियत इदानिया। हनन इया अले हों हाँय इया अबड़ इदानलेःआ, मनदो भगवानराः जंगरते ईसू सुदा अले हों जीयतले दोहोनता, जेमहा अपे लगाले सेवागोड ञवन।
आदमरिकुःआ नइड़-बाँस होड़कू जमाकू गोएग जुवाःता। हनन इया ईसू मसी सुदाकू मिनीयना हँकुःआ जमा होड़कू भगवान जियाव रेमकूता।
ईंग जीयत इदानिंगा, हनलगा अपे हों जीयतपे दोहोनता। गुनहोन बेला तयोमरे चउंदीसरिकुःआ होड़कू ईंग ओरोकू ञेल अवेतिरिंगा, मनदो अपे ईंगपे ञेल अवेता।
दो ईसू कतातेड, “दूर, सताय अरू जीव इनिंग हवे। ईंग अड़ाःकेडखन ईंग अपांग भगवान एचेरे तोनोंगीग ओरोय सेने अवेनेना।
दो सिमोन पतरस कता कुदातेरा, “आम मसी हवे, जीयत इदानिया हाँयग भगवानरीग बेटात हवे।”
मसी, सगर सइट जीयत दोहोनता हाँयग सुद बिरुवाते, भगवान मड़ंगरे बेगर गारबारते बलिदानगुः लगा अनँयग आँयगे जिमायान। दो अबूराः ओंगोल गोएगतो इयाःआ बुताकून अते अबू जीयत भगवानबू सेवा अवे लगा हाँयराः बलंगी चिला लगा अरू मेर सुदकेःबुःआ?
दो ईसू कतावाडकू, “भगवान ईंगे वारकिरिंगा। हनालगा ईंग एचेरेपे बिसवासगे। ननानाः हवे भगवानराः ओंगोल इयाःआ बुता।”
हनालगा अपांग भगवान ईंग एचेरेय जिमाःकेडकुःआ हँकुःआ होड़कू ईंग एचेरेकू वेगता अरू हँकू तोनोंग बेला मेरिंग कुदाकूता।
भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा, “भगवान मड़ंगीग मनुवा आदम एचेरे साँसे ओंगगोतेड अरू हाँय जीयत होड़े बड़ाँवनेना,” मनदो टुटीग आदम ईसू हवे अरू हाँय जीवे एमे कुदावाबूता।