5 ईसू अउग-बउगे सहियारतेड दो, मुरुक बगरा होड़कू आँयग अगी वेगतोय ञेलतेडकुःआ अरू पिलिपूस एचेरेय होंबोरतेरा, “नाःआमिन बगरा होड़कू जोम लगा करा अगीतेबू अगूय?”
दो चेलाकूतेन ईसूकू कतावाड, “ने गुरुजी, नाःआ टयंगाब ततेररे नाःआमिन बगरा होड़कू लगा रुटी तोनोंगीग करा अगीतेय अगूय अरू नँकूकू जोम बीन?”
अपे मेरपे कतायता जा, नुँहू वरीते अरू चइर महिना हुड़ुकून ईर लगा बनसावकिया? अपे एचेरेयिंग कतायतना, अपे नपायते दोहोड़ अगीपे ञेल। इईर लगा हुड़ुकून बेलेयना।
एटाः दिन ईसू गलील छतर अगी सेन लगाय ओंगोल दोहोतेरा। दो हंडा सोदोरनेनखन पिलिपूस सुदाय जुमावनेना अरूय कतातेरा, “आम ईंगरीग चेलाम बड़ाँः।”
हनते हँकू डोंगारे देगकियानखन रिंग-रोंग ततेर अगी तोराकू।
ईसू वारतेडकुःआ हँकुःआ मूक चेलाकूतेन कुदा वेगयान अरू हँकू चिल चिलाकू एचेतेरा हना ईसू एचेरेकू उदुःतेरा। अरू ईसू हँकू हिगारतेडकूखन बेतसइदा सहररेय गोःयाडकू।
अंदरियास अरू पतरस बेतसइदा सहररिकिनाः दोहोना अरू पिलिपूस हों हनंडायीग दोहोना।
दो पिलिपूस, नतनएल सुदा जुमावनेनखन हाँय एचेरेय कतातेरा, “भगवानराः नियम कागदरे मोसेस अरू भगवानराः बड़रा कता होड़कू इये बदीरेकू ओजाःतेरा, हाँयग होड़ सुदाले जुमावनेना। अरू हनाँय हवे नसरत सहररीग उसूपरीग बेटात ईसू।”
दो नतनएल हाँय एचेरेय होंबोरतेरा, “नसरत सहर अते नाःआ इया करा उड़ी होया अवेनता?” दो पिलिपूस हाँय एचेरेय कताया, “सेनेकियानखनमे ञेल।”
नतनएल हाँय एचेरेय कतातेरा, “आम ईंग करा उड़ीम सुदींगता?” दो ईसू हाँय एचेरेय कता कुदातेरा, “पिलिपूस आमे राः अते मड़ंग, आम लुवा दूब पेंदारेम दुड़ुःकुःआ हनमेला आमिंग ञेलतेरा।”