19 (पतरस आँयगराः गुजुःते करा इया भगवाने मान मरजइतता, हना उदुःगे लगा नाःआ इया ईसू कतातेरा।) हनते ईसू पतरस एचेरेय कतातेरा, “ईंग दूरमे सनालावगोड ञवन।”
हनालगा ईंग ओंगोलरे, ईंग जीयतिंग दोहोनता हना दिन वरी अपेयिंग उहियारगोड ञवन दो, नपाय इदा।
दो ईसू हाँय एचेरेय कतातेड, “नाँय ईंग कुदा वेग वरी जिनियते दोहोन लगायिंग चहाः दो आम लगा चिला होयाःता? मनदो आम ईंग दूरमे सनालावगोड ञवन।”
अरू अनँयग कुरूस रेमकेडखन ईंग तयोम मेरेय सलाः दो, हाँय हों ईंग जुकूर कोनोवाया।
ईंगराः चहाः अरू असरा ननानाःरे टक-टक इदा, ईंग भगवान मड़ंगरे कहियो ओरोयिंग गियूनेना, मनदो ईंग ईसू मसीराः बदीरे डीड़कियानखनिंग जियाव अवेन, जेमहा ईंग गुजुः सहे जीयतिंग दोहोन, ईंगराः जीवते, ईसू मसीराः मान मरजइत नुँहू अरू मड़ंगरे हों होनोयागोड ञवन।
हाँय अनँयग गुजुः करा उड़ी होयाःता हना बदीरेय कता उदुःतेरा।
ईसू अनँयग गुजुःराः बदीरेय कतातेरा हना इया होनोयाः लगा नाःआ इया होयानेना।
तोनोंगीग ईंगे सेवा दो, हाँय ईंग तयोमरे वेग इदा अरू ईंग दोहोनता हना ततेररे हाँय होंय दोहोनता। ईंगे सेवाता हाँय, ईंग अपांगे मान मरजइतता।
दो ईसू कतातेड, “अपे ईंगपे अयूम, नँवा चउंदीस बड़ाँः मेला, मनुवारीग बेटात मान मरजइत घड़ीन राइजगे लगाय दुड़ुःता। हनमेला ईंग देह दूरपे सलाःतना अपे हों, बारहगोटोंग गदीरे दुडुःकियानखन इसराएलरिकुःआ बारहगोटोंग गोतोररिकुःआ होड़कूपे राइजता।
मनदो ईसू हाँय एचेरेय कताया, “कसूररे गोएगतो इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू, अँनकूरिकुःआ गोएगतो होड़कूकू तील ओवा। मनदो आम ईंग देह दूरमे वेग।”
आम ईंगमे अयूम! आम डिंघाम दोहोन मेला अनम सपड़ावकियानखन आम चहाःआ हनन अगीम सेना। मनदो आम डोकरान दो आम तिःईम लंबावता अरू तोनोंगीग एटाः होड़ आम सपड़ावकेडमेखन आम सेन लगा मेरेम चहाःता हना अगी आमकू गोःयामता।”