Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




एहुना 21:15 - Korwa Bible

15 हँकू जोम उरियावनेन दो ईसू सिमोन पतरस एचेरेय होंबोरतेरा, “ने एहुनारीग बेटात सिमोन, आम नँकुःआ होड़कू अते ईंग बगराम दुलारगींगता जा?” दो हाँय ईसू एचेरेय कतातेड, “हाव परबू, आम सुदीयतना ईंग आमिंग दुलारतना।” दो ईसू कतातेड, “ईंगरिकुःआ भेड़ाकू सराव हड़ाःकूमे।”

Gade chapit la Kopi




एहुना 21:15
49 Referans Kwoze  

ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, अबू बिसवासरे बड़ियाड़ इदानबुःआ। हनालगा अबू अँननबू अबू अलोबू ननायगुः। मनदो बिसवासरे अबड़कू दोहोनता हँकुःआ होड़कू, सहाव घड़ीन संघरावाकू लगा इदा।


मड़ंगरे भगवान अबूय दुलारकेरा। हनालगा भगवान अरू एटाः होड़कूबू दुलार अवेकूता।


अपे नुँहू वरी ईसू मसी मेरपे ञेलगडिया। हनते हों अपे हाँयपे दुलारतना। अपे नुँहू हों हाँय मेरपे ञेलेयतना, हनते हों अपे हाँय एचेरेपे बिसवासगोड ञवनतना, अरू ओरोपे उदुः चबा अवेतेरा हना मुरुक बगरा बहालते इदानपेःआ।


सतायरे अबूरीग परबू ईसू मसीकू दुलारगोड ञवनतना हँकुःआ होड़कूराः जीव सगर सइट भगवान मयावागोड ञवन।


हनालगा अपे अँननपेराः जीवपे अगुरागे अरू अपेराः आड़रे इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू होँपे तिहाकू। भगवान अनँयग बेटातराः बलंगीतेय किजाकेडकुःआ भगवानराः कलसियारिकुःआ होड़कू नपाय अगुवा होड़कू इयापे तिहाकू।


ईसू, मसी हवे माःआने बिसवासगेयता हाँयग होड़ भगवानरीग लँइग हवे। अरू हाँयरीग अपात सुदाय अलार-दुलारता हाँय आँयग अपातरिकुःआ लइंकू होंय अलार-दुलारकूता।


ईंग अपांग अगीतेयिंग वेगकिया, हना अपे बिसवासकेडखन ईंगपे अलार-दुलारकेरा। हनालगा ईंग अपांग अपे होंय अलार-दुलारता।


मड़ंग अपे भेड़ाकू इया बेगर सरवाहातेपे दँड़ा हड़ाःआ, मनदो नुँहू अपे अपेरीग सरवाहा अरू तिहादार एचेरेपे कुदा वेगकिया।


भगवान तुलाकेरा हना जमा सकालाः हाँय अते ओकोत कोवानेःआ। जमाकून हाँय मेडरे ञेल पुरुःता इया इदा, अरू हनाँय एचेरे अबूके आभा एएमे पराःता।


मनदो सिमोन, आम बिसवास अहम अड़गे लगा, ईंग भगवान एचेरेयिंग अरजीकेरा। तयोमरे आम कुदा वेग मेला, बिसवासी वपगकूतामराः बिससवासमे बड़ियाड़गे।”


दो सलसत एमेयीग भगवान, भेड़ाकूरीग मूक सरवाहा अबूरीग परबू ईसू, सगर सइट दोहोनता हना कता-जमकावतोराः बलंगीते गोएगतो अतेय जियाव रेमकिरिया।


ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, बिसवासरे अबड़ इदानकुःआ, हँकुःआ होड़कू अहापे आड-बेकारवाकू अरू हँकू जाःता हना कताकून बदीरे, अपे अहापे अड़ा-चउकीःआ।


हनते ईसू कता कुदातेरा, “ने एवनारीग बेटात सिमोन, भगवान आम जीवे नपायकेरा। तोनोंगीग मनुवा अगीते कोवान, मनदो सेरमो देसरे इदानिया ईंगरीग अपांग भगवान, नाःआ कता अनँयग आमे कता उदुःवाडमेःआ।


ईंग हाँयरिकुःआ लइंकूयिंग ञेड एंडाकूता। हना अते जमा कलसियारिकुःआ होड़कू ईंग बदीरेकू सुदीयता, जमा होड़कूराः इंदरी अरू ओंगोल जासीग हनाँय हवे अरू अबू जमा होड़कू अँननबूराः बुता इयाय एमे कुदावाबूता, माःआन।


बती लइंकू इया अपे हों सुद दूद इया इदा हना भगवानराः सरवन लगापे रोयोँन, जेमहा हना सरवनतेपे बड़ियाड़ इदीन अरू जमालेःआतेपे सडाव जुवाः।


अबू ईसू मसी सुदा मिनी इदानबुःआ दो, खतनान सहे बेगर खतनातबू दोहोन, हनारे तोनोंगाः मतलोब कोवानेःआ। मनदो मइद कता ननानाः हवे, एटाःकू दुलार घड़ीन अबूराः बिसवास उउदुः लगा इदा।


हनते ईसू हँकू एचेरेय कताया, “दबूपे नसतान गो।” हँकू सुनुदीगोतेडकू नाँय परबू हवे। मनदो, आम इये हवे माःआनकू होंबरे लगा हँकुःआ चेलाकू अते तोनोंगीग मेरकू डीड़गाड।


दो ईसू मुरुके दुलारगेया हाँयग चेला, पतरस एचेरेय कतातेरा, “नाँय दो परबू हवे, माःआन।” हनमेला डेंड़लेय दोहोना हाँयग सिमोन पतरस नाःआ कताय अयूमतेरा दो, आँयगराः सेरमोराः सोनहे तुसिंगतेडखन दाःरेय डेगा बोलोयान।


“अपे ईंगपे अयूम, ईंग एचेरेकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कू अते तोनोंगीग हुडिंगीग होड़ अहापे आड-बेकारवाय। सेरमो देसरे नँकूरिकुःआ अगुरादार बराहीलकू, हंडा इदानिया ईंगरीग अपांग भगवान सुदा सगर बेला इदानकुःआ।


नाःआ इया अबू मसीरेबू हरानता दो, अबू लइंकू इया ओरोबू दोहोनेना। डोंगा लहराते तुकड़ाव हड़ाःता हनन इया अडिग बइना चलहू होड़कू अँकूराः एटाः एटाः लबरा चेडतोते ओरोकू बहकाव अवेतेडबुःआ।


अयुमेपे! ईसू मसी नँकुःआ अबड़ जीव होड़कू लगा होंय गोएगनेना। अरू आमराः कनहूनते हँकूम आडगोडता।


हनते ईसू हँकू एचेरेय कताया, “ईंग भगवान अगीतेयिंग वेगकिया अरू ईंग इनिंग ओंगोलते मेरिंग वेगगना, मनदो हनाँय ईंगे वारकेरा। भगवान अपेरीग अपांगे दोहोकुः दो अपे ईंग सुदा अलार-दुलारतेपे दोहोकुःआ।


हनते पतरस कतातेड, “गुरुजी, जमा होड़कू अड़ाःगोडमेकू दो ईंग ओरोयिंग अड़ाःतेडमेःआ।”


ईसू अरूय कताया, “ने हुडिंग गउदारिकुःआ होड़कू, अपे अलोपे बोर। अपेरीग सेरमो देसरीग अपांग, आँयगराः राइज अपे एमेवापे लगा मंजूररे इदानिया।


अनँयग एंगात सहे अपात, ईंग अते बगराय दुलारगेयता हाँयग होड़, ईंग जुकूर कोवाया। अरू ईंग अते बगरा, बेटात सहे बिटीते दुलारता हाँयग होड़ हों ईंग जुकूर कोनोवाया।


दो पतरस ईसू एचेरेय होंबोरतेड, “ने परबू, चिला लगा नुँहू ईंग आम देहोर ओरोयिंग सेने अवेतेरा? ईंग आम लगा ईंगराः जीव होयिंग एमेगोडता।”


हना तयोमरे अंदरियास, ईसू एचेरे सिमोने गोःयाडीग। दो ईसू, सिमोन ञेलतेडखने कताया, “आम एहुनारीग बेटात सिमोन हवे। आम कइपा माःआनकू कतावामता।” (कइपाराः मतलोब मरंग दिरि हवे अरू हान उनानी भासीरे पतरस माःआन इदा।)


दो पतरस कतातेरा, “ईंग आम सुदा गुजुः हों पराः, आम ओरोयिंग आड-बेकारवातेडमेःआ।” हनन उड़ी एटाः चेलाकू होंकू कतातेरा।


हनते पतरस कतातेड, “गुरुजी, जमा होड़कू अड़ाःगोडमेकू दो ईंग ओरोयिंग अड़ाःतेडमेःआ।”


ईंग सुदीयतना ईंग सेन तयोमरे रमू बुःआ इया बेलूर होड़कू अपे तलारे वेगवाडखन बिसवासी होड़कूकू नरी नठी एंडागोडकूता।


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite