11 नपाय सरवाहा ईंग हवे। नपाय सरवाहा आँयगरिकुःआ भेड़ाकू लगा गुजुः लगा हों सपड़ावतो दोहोनता।
तोनोंगीग होड़ अनँयग सउंगताकू लगा जीवे एमे दो नाःआ अते मरंग दुलार तोनोंगीगराः कोवानेःआ।
गदीराः तलारे इदानिया हाँयग भेड़ा होन, हँकूरीग सरवाहाय दोहोनता। अरू जीव एमेता हना दाःराः सूती अगीय गोःयाकूता, अरू भगवान हँकूराः जमा मेड दाःए जोड अमिंगगेता।”
ईसू मसी अबू लगाय गोएगनेना अरू अबूय एचे उदुःवाडा करा इया होड़कू अलार-दुलाररे दोहोन इदा। हनन इया अबूरिकुःआ बिसवास वपक बोपोहकू लगा अबू हों अबूराः जीव एएमे इदा।
दो सलसत एमेयीग भगवान, भेड़ाकूरीग मूक सरवाहा अबूरीग परबू ईसू, सगर सइट दोहोनता हना कता-जमकावतोराः बलंगीते गोएगतो अतेय जियाव रेमकिरिया।
दो बिसवासी होड़कूरीग मूक सरवाहा, ईसू मसी कुदा वेग मेला, अपे लगा कहियो ओरो गोसोनेना हना मुरुक मान मरजइतगे इयाःआ इमाने एमेवापेता।
हाँय अनँयग आँयगते गुजुः लगाय जिमायान, जेमहा अबूराः जमा बरानाः बेलूर नेवन अते सडावकेडबूखन नपाय बुता बुता लगा ओसताज इदानकुःआ अनँयगरिकुःआ सुद होड़कूबू बड़ाँव अवेन।
मनुवारीग बेटा अनँयग एचे सेवान लगा मेरेय वेगगना। मनदो हाँय जमा होड़कूय सेवा लगा अरू अनँयग जीव एमे अटूकेडखन होड़कू सडावकू लगाय वेगकिया। हनन इया अपे हों एटाःकूपे सेवाकू।”
ईसू मसी अबू दुलारकेडखन अनँयग जीव अबू लगा भगवान मड़ंगरे मुरुक नपाय महकराः बलिदान इयाय जिमातेरा। हननलगा अपे अँननपे दुलार होड़ेंगगोड ञवन।
मनदो दुवारतेय बोलता हाँयग होड़, अनँयग भेड़ाकूरीग सरवाहा हवे।