42 हना तयोमरे अंदरियास, ईसू एचेरे सिमोने गोःयाडीग। दो ईसू, सिमोन ञेलतेडखने कताया, “आम एहुनारीग बेटात सिमोन हवे। आम कइपा माःआनकू कतावामता।” (कइपाराः मतलोब मरंग दिरि हवे अरू हान उनानी भासीरे पतरस माःआन इदा।)
अरू हाँय मड़ंग कइपा एचेरेय एचे ञेलनेना। हना तयोमरे बारहो मूक चेलाकूतेन एचेरेय एचे ञेलनेना।
पउलूस, सहे अपोलोस, सहे कइपा, सहे चउंदीस, सहे जियाः, सहे गुजुः, सहे नुँहू होयाःतना हना, सहे दरवाःआ हना, जमा बरानाः अँननपेराः नफा लगा इदा।
ईंग नाःआ कता ननानाः लगायिंग कतायतना, अपे अते अदोमकूपे कतायता, ईंग पउलूसरीग चेला हवे; अरू तोनोंगीग कतायता, ईंग अपोलोसरीग चेला हवे; अरू तोनोंगीग कतायता, ईंग कइपारीग चेला हवे; अरू तोनोंगीग कतायता, ईंग ईसू मसीरीग चेला हवे, माःआन।
कलसियारिकुःआ अगुवा मूक होड़कू हवे माःआनकू कतावाकुःआ, हँकुःआ एकूब, पतरस अरू एहुना, भगवान ईंग लगाय एमेवाडिंगा हना जिमेवारीकू सुदीगोतेड। दो हँकू ईंग अरू बरनाबास, अबूरिकिनाः सेवा देंगवा होड़किन हवे, माःआनकू मनेवातेडलिंगा। नाःआते अलिंग बेगर एहूदाकू एचेरे अरू हँकू एहूदाकू एचेरे सेवाकू लगा मिनी राययानकू।
पतरस अरू ईसूरिकुःआ एटाः मूक चेलाकू अरू ईसूरीग बोहोत, हँकू अँननकूरिकुःआ एपेराकू सुदा ईसूराः नपाय सरवनकू कता उदुःता। दो हँकू इया अलिंग हों ओरोलिंग एचे अवेतेरा जा?
हँकुःआ मूक चेलाकूराः ञावकून ननानाः हवे; मड़ंगीग सिमोन (हाँयराः एटाः ञाव दोहोना पतरस), अरू आँयगरीग बोहोत अंदरियास, जबदीरीग बेटात एकूब अरू आँयगरीग बोहोत एहुना,
नाःआ ञेलतेडखन सिमोन पतरस ईसू मड़ंगरे उकुड़ोमवाडखने कतातेड, “ने परबू। ईंग कसूर होड़ हवे। ईंग अते सलाव जुवाःमे।”
सिमोन पतरस, दिदिमूस माःआनकू कतावाया हाँयग तोमा, गलील छतरराः काना सहररीग नतनएल, जबदीरिकिनाः बेटाकिन, अरू बार होड़ एटाः चेलाकिन हों मिनीरेकू जुमावनेना।
ईसू नुमाड़तेडकुःआ हँकुःआ बारहगोटोंग मूक चेलाकू नँकुःआ होड़कू हवे। ईसू पतरस माःआने ञावतिरिया हाँयग सिमोन,
ईंग सुनावकेडकुःआ, हँकूयिंग सुसुदीतना। नुँहू अपे जमाकू बदीरे मेरिंग कतायतना, मनदो भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा हना कता होनोयाः लगा इदा। ईंग सुदाय जोमा हाँयग होड़, ईंगरीग मुदइ होड़े बड़ाँवनेना।
ईसू, पतरस माःआने ञावकिरिया हाँयग सिमोन, हाँयरीग बोहोत अंदरियास, एकूब अरू एहुना, पिलिपूस अरू बरतुलमाय,
पेय बरिस तयोमरे ईंग पतरस सुदा जुमाः लगा एरुसलेम सहरिंग सेनेडा अरू हाँय सुदा हंडा पंदरह दिनिंग दोहोना।
पतरस अंतकिया सहररेय वेजेडा दो ईंग घंटावतिडिगखन हाँय एचेरेयिंग कतातेड, आम गारबारकेरा, माःआन।
दो ईसू हाँय एचेरेय कतातेड, “दूमे! आम हेरेल नंडाम राः अगूगेय।”