23 दो भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ एसयाहराः कता इया एहुना कतातेरा, “परबू लगा दूरपे सोएगगोड, माःआन टयंगाब ततेररे खिररीवाडखने कतायता हाँयग होड़ इनिंग हवे।”
“टयंगाब ततेररे खिररीवाडखने कतायता हाँयग होड़राः अरो, परबू वेग लगा दूरपे संजोड़का अरू हाँय लगा दूरपे सोएगगोड।”
ननाँयग होड़ बदीरे भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ एसयाह कतातेरा, टयंगाब ततेररे खिररीवाडखने कतायता हाँयग होड़राः अरो, परबू वेग लगा दूरपे संजोड़का अरू हाँय लगा दूरपे सोएगगोड।
ईंग अपे एचेरेयिंग कतातेरा, ईंग मसी ना लवे, मनदो हाँय अते मड़ंग भगवान ईंगे वारकेरा। नाःआ कता अँननपे अपे ईंग अतेपे अयूमकेरा।
हनते हँकू हाँय एचेरेकू होंबोरतेड, “अले उदुःवालेमे आम इये हवे, जेमहा नाःआते आम एचेरेकू वारकेडलेःआ, हँकुःआ होड़कू एचेरे तोनोंगाःले कता उदुः अवे। आम अनम बदीरे चेले माःआनमे कतायतना?”
नँकुःआ होड़कू फरीसी होड़कू वारगोतेडकुःआ