18 तोनोंगीग होड़ भगवान कहियो मेरकू ञेलगडिया, मनदो भनगवानरीग दुलारीग मिनीटोंग बेटात एकला, अबू एचेरे भगवाने एचे उदुःकेरा।
भगवान तोनोंगीग ओरोबू ञेल अवेतिरिया, मनदो ईसू मसी सिरामइत भगवान बरोबइर इदानिया। हाँय मड़ंगीग बेटात हवे, अरू जमालेःआते मनारंग इदानिया।
तोनोंगीग होड़ अपांग मेरकू ञेलगरिया। मनदो ईंग भगवान अगीतेयिंग वेगकिया, अरू ईंग इनिंग एकला अपांगिंग ञेलकेरा।
ईंगरीग अपांग भगवान ईंग एचेरे जमाकूने जिमाकेरा। सनातायते अपात अड़ाःकेडखन तोनोंगीग होड़ बेटात मेरेय सुदीयता, अरू बेटात अड़ाःकेडखन तोनोंगीग होड़ अपात मेरेय सुदीयता। भगवान सुसुदी लगा बेटात सुनावकूता, हँकुःआ होड़कू एकला भगवानकू सुदी अवेता।
भगवान एचेरे ईसू अरजी चबाकेडखन हँकुःआ चेलाकू एचेरेय कताया, “ईंग अपांग ईंग एचेरे जमालेःआए जिमागोतेरा। अपात एकला सुदीयतना बेटात इये हवे अरू अपात इये हवे हना दो बेनेटात एकला सुदीयतना। अरू बेटात उदुःवाकू लगाय चहाःता हँननकुःआ होड़कू होंकू सुदीयता।”
तोनोंगीग होड़ भगवान नुँहू वरी मेरकू ञेलगडिया। मनदो अबू अलार-दुलार होड़ेंगता होले भगवान अबू जीवरेय दोहोनता अरू हाँयराः दुलार अबू जीवरे उडु-बुडू जुवाःता।
हनाँय एकला सगर सइट लगा जीयत इदानिया अरू मुरुक विड़चेड़तो मरसलरेय दोहोनता। तोनोंगीग होड़ हाँय तोनोंग बेला मेरकू ञेलगडिया अरू तोनोंगीग होड़ हाँय ओनोरोकू ञेल अवेतिरिया। हाँयके मान मरजइत होया ञवन अरू हाँयराः राइज जनामा जूग वरी दोहोन। आमीन!
भगवान नाःआ इया अबूय दुलारकेरा। भगवान अनँयगरीग मिनी होड़ बेटात ईसू नाःआ चउंदीसरेय वारतिरिया, जेमहा अबू हाँयतेबू जियाव अवेन।
अबू नाःआ हों सुदीयतनाबू भगवानरीग बेटात चउंदीसरेय वेगकिया अरू हाँय अबू सताय भगवाने एचे सुदीगोतेडबुःआ। अबू हनाँयग सताय भगवान अरू आँयग बेटात ईसू मसी सुदाबू मिनीयना। हनाँय हवे सताय भगवान अरू हाँय अबू लगा ओरो टुटीगनेना हना जीवे एमेयता।
तोनोंगीग होड़ कतायता, ईंग भगवानिंग दुलारतना, माःआन। मनदो एटाः बिसवासी होड़कू मेरेय अलार-दुलारकूता, हाँय लबरा होड़ हवे। तोनोंगीग होड़ हाँय सुदाय दोहोनता हाँयग बिसवासी वगात मेरेय अलार-दुलार अवेयता दो मेरेय ञेलगरिया हाँयग भगवान हाँय करा इयाय अलार-दुलार अवेय?
ईंग हँकू एचेरे आमिंग एचे उदुःगोतेरा अरू उनुदुःगोड ञवनतिंग। हनाते आम ईंगमे दुलारता, हना दुलार हँकू एचेरे हों दोहोनता अरू ईंग इनिंग हँकू सुदा मिनीयिंग दोहोगोड ञवनता।
नाःआ चउंदीस अते ईंगमे जिमावातेरा, हँकुःआ होड़कू एचेरे आमिंग एचे सुदीगोतेडा। हँकू आमरिकुःआ दोहोना अरू आम हँकू ईंगमे जिमावातेरा अरू हँकू आमराः सरवनकू मनेवारा।
हनते ईसू कतातेड, “ने पिलिपूस, ईंग मुरुक दिन वरी अपे सुदा इदानिंगा अरू नुँहू वरी आम ईंग मेरेम सुदींगतना जा? ईंगे ञेलकेरा हाँयग होड़ ईंग अपांग होंय ञेलकेरा। दो आम करा इयाम कतायतना, अपाममे उदुःवाले, माःआन।
दो हना सरवन मनुवाराः सुरइत मुरइतरे होड़कू तलारेय डेरानेना। हाँय अपांग भगवानरीग मिनी होड़ बेटात इदानिया अरू अबू हाँय तुमिन मरंग इदानिया हनाबू ञेलतेरा। हाँयराः जीवरे जनामा सतायते अरू मयाते पेरेगतो दोहोना।
मनदो एसयाह मड़ंगरे ईसूराः मान मरजइतेय ञेलतेरा। हनालगा हाँय हाँय बदीरे नाःआ कताय कता उदुःतेरा।
जूग परिया अते राजा इदानिया अरू सगर सइट लगा जीयत इदानिया अरू तोनोंगीग ओरोकू ञेल अवेतिरिया हनाँयग मिनीटोंग भगवानराः मान मरजइत अरू जाग सगर सइट होनोयागोड ञवन, आमीन!
ईसू एटाः चेलाकू अते बगराय दुलारगेया हाँयग चेला ईसूराः कुड़ोम अगी तेंदारनेनखने दुड़ुःकुःआ।
आम ईंगमे अयूम, अले सुदीयतना हनाले कतायतना अरू अले अयूमकेरा हनाले उदुःतना। मनदो अपे अलेराः कता मेरपे मनाःता।
नाःआ चउंदीसरीग देवता, कलउ बेगर बिसवासी होड़कूराः जीवे अनंदरागोतेडा। ननानाः अते भगवानरीग सिरामइत मसी अगम मरंग इदानिया माःआन उदुःगेयता हना नपाय सरवनराः मरसल अँकू जीवरे मेरकू अटकार अवेयता।