8 हनन इया अपे हों सहावगोड ञवनपे। परबू वेगराः बेला निचकाःतना। हनालगा अपे अँननपेराः जीवपे बड़ियाड़गे।
ने अजी बोपोहकूतिंग, अपे एटाः होड़कू बदीरे अँननपे अपे अहापे कुरबुराव होड़ेंग। हनन इयापे एचेय दो फड़ियावदार अपेराः कसूर बदीरे अपेय डंडियावता। अरू हनाँयग फड़ियावदारराः अरो पता निचकाःतना।
मनदो जोःओ इयाःआ सुद बिरुवाराः बुताते अबू जीवरे अलार-दुलार अरू अहाल-बहाल, सलसत अरू मया होयाःता, अबू सहाव घड़ीनबू दोहोनता, देनहार होड़कू अरू बिसवासगेयीग होड़कू,
चउंदीस टुटीगगुःराः बेला निचकाःतना। हनालगा अपे ओंगोल बुझाः घड़ीन सवासितीपे दोहोन, जेमहा अपे भगवान एचेरेपे अरजी अवेय।
परबू ओहेने कुदा वेगता। हनालगा अपे सुधिया होड़कू इयापे जियाः।
नाःआ कताकूनराः हिदइते एमेता हाँय कतायतना, “हाव, ईंग हनालियिंग कुदा वेगता।” “आमीन! हाव, परबू ईसू वेगमे।”
परबू ईसू आँयगरिकुःआ जमा सुद होड़कू सुदाय कुदा वेगता, हनमेला हाँय अबूरीग अपांग भगवानराः मड़ंगरे अपेराः जीव बेगर गारबारते अरू सुदे तुलावाडखन बड़ियाड़गे लगाले अरजीतना।
भगवान करा इया अबूय दुलारकेरा अरू ईसू मसी करा इया कटसियाय सहावतेरा हना अगी अपेराः जीवे अगुवाइवापे लगाले अरजीतना।
मनदो नुँहू अबू एचेरे कोवानेःआ, हनानाः लगाबू असराता दो, हन अरीनबू पवाः वरी सहाव घड़ीनबू तंगीगोड ञवनतना।
अरू गोएगतो अते भगवान जियाव रेमकिडिया आँयगरीग बेटात भगवानराः दरवाःआ हना डंडियाव अतेय सडावबूता हनाँयग ईसू सेरमो देस अतेय कुदा वेगता, हाँयकू टकागोड ञवनतना, माःआन।
कटसिया सहाव घड़ीन अपेराः जीवपे बनसाव दोहोगोडता।
दो ईसू हाँय एचेरेय कतातेड, “नाँय ईंग कुदा वेग वरी जिनियते दोहोन लगायिंग चहाः दो आम लगा चिला होयाःता? मनदो आम ईंग दूरमे सनालावगोड ञवन।”
परबू ईसू कुदा वेगता हनमेला इये बदीरे भगवान एचेरेले असरा, इये बदीरेले बहालगुः अरू इये बदीरेले भल-भलायगुः?
अपेराः सोना अरू चाँदीकून हों किचियावयना। सेंगेलते मास लो ओब जुवाःता हनन इया अपेराः जीव लायगोडता अरू अपेराः सोना चाँदीकूनराः किचियावतो अपे बदीरे हिदइत इया दोहोनता। हनते हों अपे चउंदीसराः टुटीगगुः बेलारे आन-धानपे बटुड़ावकेरा।