7 हनालगा अपे भगवानराः आड़रेपे दोहोन। कलउ अपे जीवरे हातपातगे लगा दोंग अहापे एमेवाय। दो हाँय अपे अतेय ञीर जुवाःता।
अरू कलउ अपे एचे कसूरपे लगा दाव अहापे एमेवाय।
अरू अगम जंगरदार भगवान एचेरे हुडिंग उंगलुः घड़ीनपे दोहोन, जेमहा भगवान तोल दोहोकेरा हना बेलारे अपेय मान मरजइतपे।
अँननबूरिकुःआ अआपकू हों अबूकू सुटियावा अरू अबू हँकूबू मान मरजइतता। दो सेरमो देसरीग अबू अपाबूराः आड़रे दोहोकियानखन अबूके तुमिन बगरा जियाः लगा इदा।
भगवान करा उड़ी होड़कू बेगर गारबार होड़कूय बड़ाँवकूता, हना हँकू मेरकू सुदीयतना। अरू हँकू अँननकू अँकूते बेगर गारबार होड़कू बड़ाँः लगाकू कुरनिसगेतना। हनते हों हँकू भगवानराः ओंगोल इया बेगर गारबार होड़कू मेरकू बड़ाँव अवेगना।
ईंग सुधा इदानिंगा अरू ईंग इनिंगते हुडिंगिंग ओंगलुःता। हनालगा ईंगराः जुवट अपे सेरमोपे रेमया अरू ईंग अतेपे चेडुः दो, अनपेराः जीव लोड़ोनता।
अपे ईसू मसीराः अकूस मनाः घड़ीन, अपे जमाकू अँननपे सेवा होड़ेंग ञवन।
ईंगरिकुःआ सउंगताकू, अपे परबू लगा जमा हातपात होड़कूराः आड़रेपे दोहोन। मरंग राजा जमा होड़कू एचेरेय हातपातगेता। हनालगा अपे हाँयराः हुकुमपे मनाः।
भगवानराः कागदरे परबू नाःआ इयाय कताकेरा, “ईंग कनाताबाःगेतना, जमा होड़कू ईंग मड़ंगरेकू उकुड़ोमगुःता, अरू हँकू जमाकू भगवानकू जागता।”
दो अगरिपा राजा, सेरमो देस अतेयिंग पवावनेना हना दरसन ईंग कहियो मेरिंग टड़ावगाड।
दो हाँय कता कुदातेरा, “आम संतावगेयतना हाँयग ईसू हवे ईंग। नुँहू आम रिमुःमे अरू सहर अगीम सेन अरू हंडा आमके एएचे इदा हना आम एचेरेयिंग कतायता।”
हनालगा लड़ाइ लगा भगवान एमेकेरा हना जमा अवजारकूनपे तुसिंग। दो अपे बेलूर दिनरे कलउपे घंटाव अवेता अरू जमाकून एचेकेडखन, अपे चड़ाँतपे दोहो अवेनता।