21 हनालगा अपेराः जमालेःआ लेटाव-पेटाव अरू बेलूर नेवन अपे जीव अतेपे चलाः एंडागोड अरू अँननपे अपे हुडिंग ओंगोलकियानखन भगवान अपे बनसाव लगा अपे जीवरे हुड़ू इयाय रोपाकेरा हना सरवनपे मनाः।
अपे नाःआ इया मड़ंगरेकू चेडतेडपेःआ। बेनेलूर ओंगोलते लायगुःआ अपेराः जुना जीव अड़ाः एंडाकेडखन,
अपे सडावता हना नपाय सरवनराः सताय कता अपे हों अयूमकेडखनपे बिसवासकेरा अरू हनमेला भगवान जबानतेरा हाँयग सुद बिरुवा अपे जीवरे मीटोंग मोहोर इया लगावतेडखन ईसू मसीते आँयगरिकुःआ निकता होड़कूय बड़ाँवकेडपेःआ।
ने ईंगरिकुःआ सउंगताकू, अपे नाःआ चउंदीसरे दुरीन देसरिकुःआ होड़कू इयापे दोहोनतना। हनालगा अपे एचे कसूरगे लगा लहरावपेता हना बेलूर ललची ओंगोलकून अड़ाः एंडाय लगा गोड़न-पइयनकेडपेखनिंग असेयतना।
भगवानराः सुद बिरुवा जीवे एमेता, मनदो मनुवाकू अते कहिसाः मेर होयाःता। ईंग कतातेरा हना सरवन भगवानराः सुद बिरुवा अगीतेयिंग कतातेरा अरू हनानाः कता अपे लगा जीव एमेयता।”
हनालगा ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, अपे जमा बरानाः टेनसाहा अरू बेलूर कताकून, लबरा बड़रा, पचघुचिया, इरा अरू जमा बरानाः ओपता बड़रा, अपे जीव अतेपे चलाः एंडागोड।
भगवान एचेरेकू बिसवासतेरा हँकुःआ जमा होड़कू अबूराः चाइरो गतर, बदरी इया हिदइतदारकू इदानकुःआ। हनालगा मान अबू रोंकावबूता हनाकून अरू अबू दाःबूता हना कसूरकूनबू चलाः एंडाय। अरू भगवान अबू लगाय संजोड़केरा हनानाः बतकाः, सहाव घड़ीनबू बतकाव ञवन।
भनगवानराः लेसानरेपे दोहोन दो भगवान हों अँननपेराः लेसानरेय दोहोनता। ने कसूर होड़कू, अहापे कसूरगे। ने बार जीव ओंगोल होड़कू, अपेराः जीव सुदगेपे।
भगवान जमा होड़कू सडावकू लगाय मयावातेडकुःआ। हनालगा नाःआ इयाम चेडगोड ञवन,
ईसूराः नपाय सरवनरेकू बिसवासगेता, हँकुःआ होड़कू सडाः लगा भगवानराः जंगर हना सरवनरे इदा। मड़ंगरे हाँय एहूदाकू अरू तयोमरे बेगर एहूदाकू होंय सडावता। हनालगा नाःआ नपाय सरवन कता उदुः लगा मेरिंग गियुःतना।
हँकुःआ होड़कू अयूमतेरा हना नपाय सरवन अबू हों अयूमकेराबू। हँकुःआ होड़कू हना सरवन अयूमतेडखन बिसवास घड़ीन अँनकूराः जीवरे मेरकू दोहोगाड। हनालगा हँकू अयूमतेरा हना सरवनते हँकूके तोनोंगाः नफा मेर होयागान।
भगवान अबूय सडावता हना मुनुरुक मरंग सरवनबू आड-बेकारवा दो, करा इयाबू बनसाव अवेनता? नाःआ सडावराः सरवन मड़ंगरे परबू ईसू कतातेरा, अरू हाँय अतेकू अयूमतेरा हँकुःआ होड़कू हना सरवन सताय हवे माःआनकू पनकियाबाःगोतेरा।
ईंग अपे एचेरेयिंग कता उदुःतेरा हनानाः नपाय सरवनते भगवान अपेय सडावकेरा। मनदो अपे हना सरवन अपे इंदरीरे दोहोकेडखन मेरपे सलावकुः दो अपेराः बिसवास सदाःआ होया जुवाःकुःआ।
अपे मड़ंगरे कनासूर कसूररेपे दोहोना। मनदो नुँहू अपेकू चेडतेरा हनन इया अपे मिनी जीवकियानखनपे मनाःतना। हनालगा ईंग भगवानिंग धनियाबादगेयतना।
दो सिमोन पतरस कता कुदातेरा, “ने परबू, अले इये एचेरेले सेन? ओरो टुटीगनेना हना जीवराः सरवन दो अनम एचेरे इदा।
अले अपे एचेरेले परसारतेरा हना नपाय सरवन होड़कूराः सरवन इया मेरपे ओंगोलगाड, मनदो भगवान कतातेरा हना सताय सरवन इयापे ओंगोलतेरा अरूपे मनाःआ। हननलगा अपे लगा अले भगवानले धनियाबादगोड ञवनतना अरू भगवानराः नाःआ सरवनरेकू बिसवासगेता अपेराः इंदरीरे बुतागोड ञवनता।
ने ईंगरिकुःआ वपक बोपोहकूतिंग, भगवान अगीते अबू लगा नाःआमिन जबानकून इदान दो, अबू अबूराः देह अरू बिरुवा मइलावगोडता हना जमालेःआतेबू सुदगे अरू भगवानराः अकूस मनाः घड़ीन जमालेःआतेबू सुद इदीन।
ने ईंगरिकुःआ वपक बोपोहकूतिंग, इबराहीमरिकुःआ नइड़-बाँस होड़कू अरू भगवानपे मान मरजइतता हँकुःआ जमा बेगर एहूदाकू, सडावबू लगा अबू एचेरे नाःआ सरवन भगवान वारकेरा।
अपे हाँय एचेरेपे बिसवासकेड अते अपेराः जीव सडावयना। हनालगा अपेराः जीवरे नाःआ बहाल इदा।
नपाय जइतून सींगराः तोनोंग तोनोंग डइड़कून भगवान तपेग एंडागोतेडा अरू पहाड़राः जइतून सींगराः डइड़कून हना नपाय जइतून सींगरेय तोल जोड़ावगोतेडा अरू नुँहू जियाः लगा हना सींगराः जेरते दाःकून पवाःतना।
हनालगा ईंग आम एचेरे होड़कू ओहेनिंग वारतेडकुःआ अरू आम नंडाम वेगकिया दो ननपाय इदा। दो भगवान आम एचेरे अलेय कता उदुःवा लगा तोनोंगाःआय कतातेरा दो हना अयूमगे लगा नुँहू अले जमाकू भगवान मड़ंगरे इदानलेःआ।”
अँननकू अँकू हुडिंगकू ओंगलुःता, हँकुःआ होड़कूराः जीव भगवान भलावाडखने नपायगेयता, अरू हँकुःआ होड़कू चउंदीसरिकुःआ इताडदारकूय बड़ाँवगोडकूता।
ईसू मसीराः नपाय सरवन अले अते अँननलेराः आहराः बड़रा एकला मेरपे अयूमकेरा, मनदो हान सुद बिरुवाराः जंगरते अरू पका-निका बिसवासते दोहोना। अपे नाःआ होँपे सुदीयतना, अले अपे तलारेले दोहोन मेला अपेके नफा होयाः लगाले जियावनेना माःआन।
अपे लगा नपाय कोनोवानेःआ हना बेगर गियुःतेःआ बड़रा, सदाःआ बड़रा सहे केसेड़ा बड़रा, अपे अहापे बुतुड़ु। मनदो भगवान अपे लगाय एचेकेरा हना जमाकून लगा हाँयपे धनियाबादगे।
अबू मिनी देहराः एटाः एटाः दगलीकून इदानबुःआ। हनालगा अबू लबरा बड़रा अड़ाःकेडखन अँननबू अबू सताय बड़राकून कता होड़ेंग लगा इदा।
हाँय सुदीगे लगा इदा, तोनोंगीग बहकावतो कसूर होड़े कुदा अगूयता हाँय, गुजुः अते मी होड़े बनसावगेयता अरू हाँयराः मुरुक कसूरकून भगवानतेय एचे बराव एंडागोडता।
अपे सताय कता मनावकेडखन अपेराः जीवपे सुदकेरा, जेमहा अपे अँननपे सतायते अपेराः इनिंदरी इंदरीते अरूपे अलार-दुलार होड़ेंग।