14 मनदो बुधियाड़ इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू कइन तुरहा उपयोतगेतान अते करा नपाय अरू करा बेलूर इदा हना जासगे लगाकू चेडकिया।
मनदो होड़कू कतायतना हना जमा बड़रापे जास अरू ननपाय इदा हनापे मनाः।
नाःआते भगवान चिला असराय एमेवापे लगाय राःकेडपेःआ हना नपायतेपे सुदी अवेय अरू भगवानके आँयगरिकुःआ सुद होड़कू एचेरे तुमिनाः मरंग इताड इदा, हना होँपे सुदी अवेय।
हनते हों अले बिसवासरे उडु-बुडूत इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू एचेरे कनहूनराः सरवनले कता उदुःता। मनदो हना कनहून होड़कूराः ओंगोल इया कोवान सहे लाय एंडानताकू हँकुःआ चउंदीसरिकुःआ मूक होड़कूराः कनहून इया हों कोवानेःआ।
अबू जमाकू बिसवास बदीरे अरू भगवानरीग बेटातराः सुदी बदीरे मिनी ओंगोलते ईसू मसी इया जमालेःआते उडु-बुडू अरीनबू होया जुवाः वरीते नाःआ इयाःआ सेवाकून सनालावगोड ञवन लगा इदा।
अबू अते, भगवानराः ओंगोल इया जमालेःआते उडु-बुडूत इदानबुःआ, अबू नाःआ इयाःआ ओंगोलरे सनालावगोड ञवन लगा इदा। मनदो तोनोंगीग एचेरे एटाः इयाःआ ओंगोल इदान दो, भगवान हँकूराः हना ओंगोल ननपायतेय एचे सुदीगोडकूता।
ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, बिसवासरे अबड़ इदानकुःआ, हँकुःआ होड़कू अहापे आड-बेकारवाकू अरू हँकू जाःता हना कताकून बदीरे, अपे अहापे अड़ा-चउकीःआ।
हनालगा सेरमो देसरीग अपांग उडु-बुडूत इदानिया हनन इया अपे हों उडु-बुडूतपे बड़ाँः लगा इदा।”
अबू जमाकू मुरुक गारबारबू एचेयतना। मनदो अनँयग आहे संभाड़ अवेयता हाँयग होड़ बेगर गारबारीग होड़ दोहोनता। अरू उरिगकूराः तोतोँड़ाकू तोलकूता हनन इया हाँय अनँयग आँयगराः जमा देहे संभाड़ अवेयता।
भगवान मेर मान मरजइतगेयता हना कहड़ीकून अरू डुपुकुरीकूराः तुलात कहड़ीकून अते तोरेम दोहोन। मनदो भगवान मंजूरवाता हनानाः एचे लगाम चिडुः।
हनालगा अबू मसीराः बदीरे रिता-रिता चेडतो अते अनउरबू बुधियाड़ इदीन। अबू गोएगतो इया बेलूर बुताकून अते जीव कुदा बदीरे अरू भगवान एचेरे बिसवासगे बदीरे,