6 मनदो भगवानराः कागदरे तोनोंगीग नाःआ इयाय ओजाःकेरा; “आम मनुवाराः बदीरेम ओंगोलगे लगा हाँय इये हवे, अरू मनुवारीग बेटात चिला लगाम तिहा हड़ाःगेयता?
सातवा दिन बदीरे तोनोंगरे नाःआ इया ओजाःतो इदा, “अरू सातवा दिनरे भगवान अनँयग बुता चबातेडखने लोड़ोनेना।”
मसीराः सुद बिरुवाते हँकुःआ होड़कू, मसी करा उड़ी कटसियाय सहावता अरू हना तयोमरे भगवान हाँय करा उड़ीय मान मरजइतगेयता, हना बदीरे मड़ंगरेकू कता उदुःतेरा। हनालगा भगवानराः बड़रा कता होड़कू, नाःआ जमाकून करा इया होयाःता अरू तुमिस होयाःता, हना सुदीगे लगा मुरुककू कुरनिस सोतेडा।
हना ञेलवाडखन जमा होड़कू बोरोयानकू। अरू हँकू भगवान जागवाडखनकू कताया, “मी होड़ मरंगीग भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ अबू तलारेय वेगकिया अरू भगवान अनँयग होड़कूय मयावारा।”
ननन इया एटाःरे होंय कतायता, “आम मलिकिसिदिक इया, सगर सइट लगा पुजउरी इदानमेःआ।”
भगवान अगम सोगादार इदानिया। हनालगा हाँय सेरमो अते बेर उडुंगगुःता हनन इया अबू लगा मरसले एमेता,
“इसराएलरीग परबू भगवान अनँयगरिकुःआ होड़कू सुदाय जुमावनेना अरूय सडावकेडकुःआ हनालगा हाँयराः जाग होयाः।
नाःआ बड़रारे तोनोंगीग होड़ अनँयग बिसवासी वगत अडिगकेडखन हाँयरीग अइमी सुदा अहाय कसूरगे। अले मड़ंगरेले सेतावतेडपेःआ हना इया, नाःआ इयाकू एचेयता हँकुःआ होड़कू परबू भगवान डंडियावकूता।