11 होड़कू सुदे बड़ाँवकूता हाँय, अरू सुदकू बड़ाँव जुवाःता हँकू मिनी मइछुवारिकुःआ होड़कू इदानकुःआ। हनालगा ईसू हँकुःआ होड़कू, ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग माःआन राःकू लगा मेरेय गियुःता।
मसीराः मिनी तुरहाःआ बलिदानते, सुदकू होया जुवाःता हँकुःआ होड़कू, सगर सइट लगाय उडु-बुडूगोतेडकुःआ।
भगवानराः हिछा इया ईसू मसीराः देह सगर सइट लगा मिनी तुरहाय बलिदानयान। हनाते अबू सुदे बड़ाँवकेडबुःआ।
हनते ईसू कतातेड, “ईंग अपांग भगवान एचेरे अरीनिंग सेना। हनालगा आम ईंग अहम साब रहावकायिंग। मनदो आम ईंगरिकुःआ वपक बोपोहकूतिंग एचेरे सेनेकियानखन हँकू एचेरेम कता उदुःगोड, ईंगरीग अरू अपेरीग अपांग अरू ईंगरीग अरू अपेरीग भगवान एचेरे सेरमोयिंग सलाःतना, माःआन।”
हनन इया ईसू हों अनँयगराः बलंगीते होड़कू सुदगुः लगा सहरराः हता बाहरी कटसियाय सहावतेरा।
भगवान मनाड़ंगतेय सुनावकेडकुःआ हँकुःआ होड़कू आँयगरीग बेटा ईसू मसी इया होनोयाः लगा जूग परियातेय ओंगोल दोहोकातेरा, जेमहा ईसू मसी जमा बिसवासी होड़कूरीग वगातुकूय बड़ाँव जुवाः।
हँकू लगा ईंग इनिंग सुदगुःता अरू हनाते हँकू सतायतेकू सुद जुवाःता।
ने अपांग, आम ईंग सुदा मिनी इदानमेःआ अरू ईंग आम सुदा मिनी इदानिंगा, हनन इया हँकुःआ होड़कू हों जमाकू अँननकू अँकू मिनी जुवाः। नाःआते चउंदीसरिकुःआ होड़कू बिसवासगेता अनम ईंगमे वारकेरा।
हनमेला मरंग राजा कता कुदायता, अपे ईंगपे अयूम। अपे ईंगरिकुःआ तोनोंगीग हुडिंगीग अजी बोपोहकू सुदा जे हों सकालाःपे एचेकेरा हना ईंग लगापे एचेकेरा।
भगवानरिकुःआ लइंकू, मास अरू बलंगीते बड़ाँवतो मनुवाकू इदानकुःआ। दो ईसू हों मनुवाय बड़ाँवनेना। हाँय मनुवाकू इयाय गोएगनेना, जेमहा होड़कू गोएगकू लगा जंगर इदा हाँयग कलउए लाय एंडा अवे,
मनदो भगवान तोल दोहोतेरा हना बेलारे हाँय अनँयग बेटात नाःआ चउंदीसरेय वारतिरिया अरू हाँय मी होड़ अइमी एचेरेय जनमावनेना अरू नियम मनाः घड़ीने दोहोना।
भगवान मिनी होड़ते चउंदीसरे दोहोन लगा चउंदीसरिकुःआ जमा जइत होड़कूय तुलाकेरा अरू हाँय हँकुःआ होड़कू करा देसरे अरू तुमिन बेलामिन दोहोन लगा इदा, हना जमाकूने ओंगोल दोहोकेरा।
मनदो हँकूराः जीव हना अते हों मुरुक नाय नपाय देस, मने, सेरमो देस लगा टक-टक दोहोना। हनालगा भगवान हँकुःआ होड़कूरीग भगवान हवे माःआन एचे कतान लगा मेरेय गियुःता। अरू भगवान हँकू लगा मीटोंग सहरे संजोड़ दोहोकेरा।
नाःआ बेलारिकुःआ बेलूर ओंगोल होड़कू अरू कसूर होड़कूराः तलारे ईंग लगा अरू ईंगराः सरवन लगाकू गियुःता हँकुःआ होड़कू सुदा मनुवारीग बेटात, सेरमो देसरिकुःआ सुद बराहीलकू सुदा आँयग अपांगराः जंगरतेय वेगता हनमेला, हँकू एचेरे आँयग होंय गियुःता।”
हनते ईसू हँकिन एचेरेय कतातेड, “अबा अहाबा बोर। ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग एचेरेबा सेन अरूबा उदुःवाकू, अपे गलील अगीपे सेन। हंडा ईसूपे ञेलता, माःआन।”
हाँय अबू सुदा इदानिया, हनालगा अबू जियाःता, सेनता अरू हनाँय अते इदानबुःआ। अपेरिकुःआ ओजाःदारकू अते मी होड़ ओजाःतेरा हन इया, अबू हों भगवानरिकुःआ लइंकू हवे।
तोनोंगीग होड़ ईंग बदीरे अरू ईंगराः सरवन बदीरेय गियुः दो, मनुवारीग बेटात, आँयगराः अरू आँयग अपांगराः अरू सेरमो देसरिकुःआ सुद बराहीलकूराः विड़चेड़ मरसलरेय कुदा वेग मेला हाँयग होड़ बदीरे होंय गियुःता।
दो ईसू हाँय सुदाकू दुड़ुःकुःआ हँकुःआ होड़कू अगी ञेलकेडखने कताया, “अयुमेपे, ईंगरीग एंगायिंग अरू ईंगरिकुःआ मेमेसकू अरू वपक बोपोहकूतिंग नंडा इदानकुःआ।
ने सुद अजी बोपोहकूतिंग, भगवान ईंगे राःकेरा हनन इया अपे होंय राःकेरा। हनालगा भगवानरीग बराहील अरू मूक पुजउरी हवे माःआनबू कबुलाःता हाँयग ईसू एचेरे अपेराः ओंगोलपे टक-टकगोड।