19 इबराहीम आँयग जीवरेय ओंगोल दोहोबाःगोतेड, भगवान गोएगतो होड़कू जियाव रेमकू लगा जंगरदार इदानिया, माःआन। अरू भगवान रोंकावगोतेडीग अते अउल-तउल इया हाँय गोएगतो अते जिनियाव रेमतो इसहाके पवावनेना।
अरू ईसू ओड़ाःरेय बोलोनेन दो हँकिनाः अंधा होड़किन हाँय एचेरेकिन सेनेडा। दो ईसू हँकिन एचेरेय होंबोरतेड, “अबा ईंग नपाय अवेगोडबाता, माःआन ईंग एचेरेबा बिसवासगेतना जा?” दो हँकिन कतातेड, “हाव परबू।”
तुमिनबू असे अवेयता अरूबू ओंगोल अवेयता, हना अते मुरुक बगरा, अबू जीवरे अनँयगराः जंगरतेय एनेचे अवेयता,
मसी, होड़कू तुलातेरा हना सुद टपइर ओड़ाःरे मेरेय बोलोगान। नाःआ सुद टपइर ओड़ाः दो सेरमो देसराः सताय सुद टपइर ओड़ाःराः उंबूल हवे। मनदो मसी सेनेरमो राइजरेय बोलोकिया, जेमहा नुँहू हाँय अबू लगा भगवान मड़ंगरे बिच-बिचवाईए बड़ाँव जुवाः।
अदमराः जूग अते मोसेसराः जूगवरीरिकुःआ जमा होड़कू आदम इया जइनके मेरकू कसूरगतेरा। हनते हों हँकुःआ जमा होड़कू गोएगयान। अपे ईंगपे अयूम! आदम अरू तयोमरे वेग लगाय दोहोना हाँयग ईसू मसी सुदा तोनोंगाः अउल-तउल कता इदा जा?
बेगर लूरराः बड़राकू कतागोडता, हँकूके फड़ियावराः दिनरे भगवान एचेरे आभा एएमे पराःता।
नाःआ जमा कताकून नाःआ जूगरिकुःआ होड़कू लगा मीटोंग अउल-तउल कता इया इदा। ननानाः अते अबू सुदी अवेयता, भगवानकू जागता हँकुःआ होड़कूराः ओंगोल, दान अरू बलिदान देग अते मेर सुदगुःता।