15 अपे खतनात होड़कू सहे बेगर खतनात होड़कू इदानपे हों अपे बदीरे भगवान एचेरे एटाः इयाःआ ओंगोल कोवानेःआ। मनदो मइद कता ननानाः हवे; ईसू मसीते भगवान अपेराः जीवे नँवागोतेडा।
तोनोंगीग मसी सुदाय मिनीयान दो हाँयराः जीव नँवायना। हाँयराः जुना जीव टुटीगयना अरू जमालेःआतेय नँवायना।
अरू भगवान इया बेगर गारबार अरू सुद बड़ाँवकेडखन नँवा जीव सतायरेपे जियाः लगा इदा।
अबू भगवानरिकुःआ तुलात होड़कू हवे अरू मनाड़ंगते अबू लगाय सपड़ाव दोहोकेरा हनानाः नपाय बुताकून ईसू मसीते एचेय लगाय तुलाकेडबुःआ।
अबू ईसू मसी सुदा मिनी इदानबुःआ दो, खतनान सहे बेगर खतनातबू दोहोन, हनारे तोनोंगाः मतलोब कोवानेःआ। मनदो मइद कता ननानाः हवे, एटाःकू दुलार घड़ीन अबूराः बिसवास उउदुः लगा इदा।
खतनान सहे मेरेय खतनान, बनरते तोनोंगाः मतलोब कोवानेःआ। मनदो भगवानराः हुकुम मनानाः मइद हवे।
एहूदाकूराः नइड़-बाँसते जनमावतो होड़ सहे देहरे खतनात होड़ सतायरे एहूदा होड़ मेरेय बड़ाँःता।
भगवान अबू सडावकेडबूखन ईसू मसी सुदाय मिनीगोतेडबुःआ, दो भगवान अबू ओरोय डंडियावतेडबुःआ। [अबू होड़कूराः ओंगोल इया कोवान, मनदो सुद बिरुवाराः ओंगोल इयाबू सलाःता।]
हनते गदीरे दुड़ुःतोय दोहोना हाँय ईंग एचेरेय कतातेरा, “ईंग जनामायिंग नँवागोडता।” हनते अरूय कतातेरा, “नाःआ सरवन जमाकून सताय अरू भरसागे इया इदा। हनालगा नाःआ ओजाःगेमे।”
मनदो मी होड़ बेगर एहूदा होड़ भगवानराः नियम इयाय सलाः दो, हाँय बेगर खतनात होड़ होयाकियान अते हों, भगवान हाँयग होड़ बेगर गारबार होड़ माःआने ओंगोल दोहोबाःकायता।
अबू बतिसमाबू गोःतेड मेला हाँय सुदाबू गोएगनेना दो अबू हों हाँय सुदा तीलतो इया इदानबुःआ। अरू अपांग भगवान ईसू मसी गोएगतो होड़कू अते अनँयगराः अगामाः जंगरतेय जियाव रेमकिरिया, हनन इया अबू हों नँवा जीवबू जियाव अवेनता।
ईसू अनँयग गुजुःते एहूदाकूराः नियमकून, रिती-बिधी अरू हुकुमकून सुदाय चलाः एंडागोतेडा, जेमहा हाँय बनर गतररिकुःआ होड़कूय एचे राजू नमागोडकू अरू मिनी देह इया सलसतरेय एचे जुमावगोडकू।
मनदो अबू भगवानराः बिरुवाते हाँय जाग घड़ीन ईसू मसीबू मान मरजइतता। अरू होड़कूराः खतना इयाःआ रिती-बिधीरे मेरबू भरसाता। हनालगा सताय खतनात होड़कू अँननबू हवे।