25 अबू सुद बिरुवा अगीते नँवा जीवबू पवावकिया दो, हाँयराः अगुवाइते सनालावगोड ञवन लगा इदा।
मनदो ईंग कतायतना, सुद बिरुवाराः अगुवाइरेपे सलाव ञवन अरू अपेराः बेलूर ओंगोल इया अलोपे सलाः।
भगवानराः सुद बिरुवा जीवे एमेता, मनदो मनुवाकू अते कहिसाः मेर होयाःता। ईंग कतातेरा हना सरवन भगवानराः सुद बिरुवा अगीतेयिंग कतातेरा अरू हनानाः कता अपे लगा जीव एमेयता।”
अबू ईसू मसीरिकुःआ होड़कू हवे। हनालगा भगवानराः बिरुवा नँवा जीवे एमेकेरा अरू हाँय अबू कनासूर जीवते एचे अड़ाःकेडबूखन गुनुजुःतेय सडावकेडबुःआ।
अरू हनाँय अले नँवा कता-जमकावतोराः सेवकिया जुकूरे बड़ाँवगोतेडलेःआ। नाःआ नँवा कता-जमकावतो ओजाःतो नियामकूनते कोवानेःआ, मनदो सुद बिरुवाते इदा। ओजाःतो नियमकून मेरबू मनाःतान अते गुजुःराः डंडबू पवाःता, मनदो सुद बिरुवाते जीवबू पवाःता।
हनालगा ईसू गोएगतो होड़कू एचेरे हों नपाय सरवने परसारतेरा, जेमहा हँकूराः लूर नेवन इया भगवान फड़ियावतेडकुःआ, मनदो हँकूराः हनसा भगवान इया जीयत दोहो अवेन।
नुँहू ईसू मसी अपे जीवरे इदानिया दो, अपेराः देह कसूर बदीरे गोएगतो इया इदा। मनदो भगवान अपे बेगर गारबार होड़कूय बड़ाँवकेडपे अते, अपेराः बिरुवा जिनियत इदा।
भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा, “भगवान मड़ंगीग मनुवा आदम एचेरे साँसे ओंगगोतेड अरू हाँय जीयत होड़े बड़ाँवनेना,” मनदो टुटीग आदम ईसू हवे अरू हाँय जीवे एमे कुदावाबूता।
मनदो साड़हे पेय दिन तयोमरे भगवान अगीते जीवराः साँस हँकिन एचेरे कुदानता। हनते हँकिन अँननकिन रेम चड़ाँ जुवाःता। अरू हँकिनकू ञेलता हँकुःआ होड़कू मुरुककू बोरो जुवाःता।
मनदो अबू भगवानराः बिरुवाते हाँय जाग घड़ीन ईसू मसीबू मान मरजइतता। अरू होड़कूराः खतना इयाःआ रिती-बिधीरे मेरबू भरसाता। हनालगा सताय खतनात होड़कू अँननबू हवे।