22 मनदो भगवानराः सरवन नाःआ इया कतायता, जमा होड़कू कसूरगोड ञवनताकू, अरू ईसू मसी एचेरेकू बिसवासगेता, हँकुःआ होड़कूराः जीव-जहन भगवान आँयगराः जबान इयाय नपायगेता।
जमा होड़कू भगवानराः कताकून टड़ाव एंडातेड अते तोलतो होड़कू इयाकू बड़ाँवयना, जेमहा भगवान हँकू जमाकूय मया अवेवा।
कसूरतेराकू अरू मड़ंगाः कता-जमकावतोकू टड़ावतेरा हँकुःआ होड़कू सडाव लगा मसी गोएगनेना। नुँहू हाँय नँवा कता-जमकावतोरीग बिच-बिचवाई होड़े बड़ाँवकिया, जेमहा भगवान सुनावकेडकुःआ हँकुःआ होड़कू आँयगराः जबान इया ओरो टुटीगनेना हना इताडकू पवाः।
मनदो भगवान अबू बिसवासराः दूर अरीने उदुःवाबू वरी अबू एहूदाकूराः नियमकून मनाः घड़ीन हनानाः नियमकूनराः आड़रे सींगतो होड़कू इयाबू दोहोना।
अरू ननानाः ओरो टुटीगनेना जीव एमे लगा भगवान अबूय जबानवारा।
बेटात एचेरेय बिसवासगेता हाँयग होड़ ओरो टुटीगनेना हना जीवे पवाःता। मनदो बेटाते आड-बेकारवाता हाँय, ओरो टुटीगनेना हना जीव ओरोय पवावनेना अरू भगवान हाँय सुदा मुरुक रीसतोय दोहोनता।”
ईंग चउंदीसरे मरसल इयायिंग वेगकिया अरू ईंग एचेरेय बिसवासगे हाँय, अंदरारे ओरोय दोहोनेना।
“अपे ईंगपे अयूम! ईंगराः सरवने अयूमता अरू ईंगे वारकेरा हाँय एचेरेय बिसवासगेता हाँयग होड़, ओरो टुटीगनेना हना जीवे पवाःता अरू भगवान हाँय ओरोय डंडियावतिरिया। मनदो हाँय गुजुः अते जीव अगीय बोलोयना।
मनदो अबू भगवानराः जबान इया बेगर गारबार इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू एकलाकू दोहोनता हना नँवा सेरमो अरू नँवा ओत लगाबू टकागोड ञवनतना।
अरू अबू नाःआ मरंग अरू मुरुक किमइताः जबानकूनबू पवावकिया, जेमहा अबू हना जबानते, चउंदीसरिकुःआ होड़कूराः ललची ओंगोलते होयाःता हना बेनेलूराः नेवन अतेबू बनसाव जुवाः अरू भगवानराः लूर-नेवनरेबू मिनी जुवाः।
ने तिमुतियूस, ईसू मसी एचेरे बिसवासगेतान अते ओरो टुटीगनेना हना जीवराः जबान पवावनेनखन भगवानराः हिछाते ईसू मसीरीग मूक चेलायिंग बड़ाँवनेना ईंग पउलूस,
अरू अपे ईसू मसीरिकुःआ होड़कू इदानपेःआ दो इबराहीमरिकुःआ नइड़-बाँस होड़कूपे बड़ाँवकिया अरू जबान इया इताडदारकूपे बड़ाँवकिया।
अपे ईसू मसी, परबू हवे माःआन अरू भगवान हाँय गोएगतो होड़कू अतेय जियाव रेमकिडिया, माःआनपे बिसवासगेता, अरूपे कबुलाःतान दो अपे सडाव जुवाःतापे।
अपे ईंगपे अयूम! मड़ंगीग होड़ आदम कसूरतेरा अरू हनानाः कसूरतेय गोएगनेना। हनन इया चउंदीसरिकुःआ जमा होड़कू कसूरकेरा अरू गुजुः हों हँकू एचेरे सेड़यावयना।
जनामा होड़कू कसूरकेरा, अरू भगवानराः ओंगोल इयाःआ मान मरजइत जीव, मेरकू जियाव अवेनता।
दो हँकिन कताया, “परबू ईसू एचेरेम बिसवासगे, दो आम अरू आमराः ओड़ाःरिकुःआ जमा होड़कू सडाव जुवाःता।”
मनदो ईसू, भगवानरीग बेटात, मसी हवे माःआन अपे बिसवासगोड ञवन घड़ीन हाँयराः ञावते जीवपे पवाः लगा नाःआ जमा कताकून ओजाःतो इदा।
ईंगरीग अपांगराः ओंगोल नाःआ हवे। बेटातकू ञेलता अरू हाँय एचेरेकू बिसवासगेता, हँकुःआ होड़कू ओरो टुटीगनेना हना जीवकू पवाःता अरू हँकू ईंग टुटीगगुःराः दिनरेयिंग जियाव रेमकूता।”
भगवान इबराहीम एचेरेय कता-जमकावतेरा, हना जबान चइर सव तीस बरिस तयोमराः तुलात नियमकूनते मेर टगावगुःता सहे मेर बदलाव अवेयता।
ईसू मसी अबूय सडावकेड अते, भगवान इबराहीमराः जीव-जहने नपायतेरा। हनन इया हाँय बेगर एहूदाकूराः जीव-जहन होंय नपायकेरा, जेमहा भगवान जबानतेरा हाँयग सुद बिरुवा अबू बिसवासकेड अतेबू पवाः।
नाःआ सरवनकू बिसवासकेडखन बतिसमाकू गोःता, हँननकुःआ होड़कू भगवान सडावकूता। मनदो मेरकू बिससवासगेता, हँकुःआ होड़कू भगवान डंडियाकूताय।
अरू ईसू मसी एचेरेकू बिसवासगेता हँकुःआ जमा होड़कू भगवान बेगर पाचपटीते आँयगराः ओंगोल इया बेगर गारबार होड़कूय बड़ाँवकूता।