7 अपे होड़कू ननायकू लगा अहापे बुता, मनदो भगवान ननायगुः लगा मिनी जीवतेपे सेवागेय।
तोनोंग बुताकूनपे बुता दो अपे, अले होड़कू लगाले बुतातना, माःआन अलोपे ओंगले। मनदो अले परबू लगाले बुतातना, माःआन ओंगोलकेडखन अनंगेर अंगेरतेपे बुता।
मनदो ईंग कतायतना, अपे जोम सहे ञूय सहे तोनोंगाःपे एचे, हना जनामाते भगवानराः मान मरजइत होयाः लगापे एचेय।
अपे मड़ंगरे कनासूर कसूररेपे दोहोना। मनदो नुँहू अपेकू चेडतेरा हनन इया अपे मिनी जीवकियानखनपे मनाःतना। हनालगा ईंग भगवानिंग धनियाबादगेयतना।