6 अपे बुता लगा अहापे जहंडाव अडिगकू। मनदो मसीरिकुःआ सेवकिया होड़कू इया भगवानराः हिछा मिनी जीवकियानखनपे एचेय।
मनदो भगवान लुंबाड़ दोहोकेडकूखन नपाय सरवन कता उदुःगे लगाय जिमावाडकुःआ हँकुःआ होड़कू इयाले कतातेरा। हनालगा होड़कू एचे ननायकू लगा कोवान, मनदो अबूराः ओंगोले जासता हाँयग भगवान ननायगेय लगाले कतायतना।
दो ईंग, होड़कू कता ननाय लगा जा भगवान बुता ननायगे लगायिंग चहाःतना? अपे चेले माःआनपे ओंगोलगींगतना, नाँय होड़कू जहंडाव होड़ हवे? ईंग नुँहू वरी होड़कू कता ननाय होड़िंग दोहोकुः दो ईंग मसीरीग सेवकिया होड़ ओरोयिंग दोहोकुःआ।
अरू ननानाः लगा अपे बोको होड़कू इया अहापे दोहोन, मनदो भगवानराः हिछा चेले माःआन इदा, हना नपायतेपे बुझाः।
अरू हाँय नुँहू वरीते अनँयगराः मनबिदिया इया ओरोय जियावनेना, मनदो भगवानराः हिछा इयाय जियाःता।
दो ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, अपे सुदायिंग दोहोन मेला, ईंगराः चेडतो जमा बेलापे मनावगोड ञवना। अरू नुँहू अपे सुदा कोवायिंगा हों अपे अरू नपायतेपे मनावगोड ञवन। भगवान सडावकेडकुःआ हँकुःआ होड़कू जियाः लगा इदा हनन इया, अपे हों भगवान मड़ंगरे अकूस मनाः घड़ीन मुरुक मिहनइतकेडखन जियाः लगा इदा।
सेरमो देसरे इदानिया ईंगरीग अपांगराः ओंगोल इयाकू जियाःता हँकुःआ होड़कू ईंग अया अरू बोपोकूतिंग अरू मेमेसकूतिंग हवे।”
दो हाँयग भगवान अपे आँयगराः हिछापे पुरावगोड लगा जमालेःआ नपाय कताकूनतेय ओसताजगोडपे लगायिंग अरजीतना। अरू भगवान ननायगुःता हना कताकून ईसू मसीते अपे एचे अवेय लगा भगवान अपेय संघरावा लगा होयिंग अरजीतना। सगर सइट होड़कू ईसू मसीकू जागगोड ञवन। आमीन!
अपे सहावगोड ञवन लगा इदा, जेमहा भगवानराः हिछा पुरावकेडखन हाँय जबानकेरा हनापे पवाव जुवाः।
ननानाः लगा अलिंग नाःआलिंग अयूमकेरा, हना दिन वरीते अपे लगा, भगवान एचेरे अरजीगे लगा मेरलिंग अड़ाःगरा। भगवानराः ओंगोल जमालेःआपे सुदीय लगा, सुद बिरुवाते अपे कनहूनदारकू अरू बुझावदारकू होयाः लगालिंग अरजीगोड ञवनतना,
परबू परबू माःआनकू रगींगता, हँकू अते मुरुक बगरा होड़कू भगवानराः राइजरे ओरोकू बोलोनेना। मनदो सेरमो देसरेय दोहोनता ईंगरीग अपांग भगवानराः ओंगोल इयाकू जियाःता, हँननकुःआ होड़कू एनेकला हंडाकू बोलता।
चउंदीस अरू चउंदीसराः जमा बेलूर ओंगोलकून टुटीग जुवाःता, मनदो भगवानराः कता इयाय सलाःता हाँयग होड़राः जीव तोनोंग बेला ओनोरो टुटीगनेना।
अपे मड़ंगरे कनासूर कसूररेपे दोहोना। मनदो नुँहू अपेकू चेडतेरा हनन इया अपे मिनी जीवकियानखनपे मनाःतना। हनालगा ईंग भगवानिंग धनियाबादगेयतना।
इपापरास, अपे अते मी होड़ इदानिया अरू हाँय ईसू मसीरीग सेवकिया हवे। हाँय अपेय सलामतना। अरू हाँय, अपे भगवानराः ओंगोल इया, अपेराः बिसवास जमालेःआ बड़ियाड़ जुवाः लगा, मुरुक मिहनइततेय अरजीगोड ञवनतना।
भगवान चहाःतना, अपे नपाय बुतापे एचेगोड ञवन दो, बेगर लूरतेकू बड़राता हँकुःआ बोको होड़कूराः आह रिपूट जुवाःता।
अपे सुदपे बड़ाँः लगा भगवान चहाःतना। हनालगा अपे सनहा-सनहीते तोरेपे दोहोन।
भगवानराः हिछा इया सलाःता हँकुःआ होड़कू सतायरे ईंगरीग एंगायिंग अरू ईंगरिकुःआ मेमेसकू अरू वपक बोपोहकूतिंग हवे।”
परबू तोनोंगीगे राःतेरा हनमेला हाँय बेगारी होड़े दोहोना हों, हाँय परबूरीग अजइततो होड़ हवे। हनन इया अजइते दोहोना हनमेला परबू राःकिरिया हाँयग होड़ मसीरीग बेगारी होड़ हवे।