27 अरू कलउ अपे एचे कसूरपे लगा दाव अहापे एमेवाय।
हनालगा अपे भगवानराः आड़रेपे दोहोन। कलउ अपे जीवरे हातपातगे लगा दोंग अहापे एमेवाय। दो हाँय अपे अतेय ञीर जुवाःता।
अपेरीग मुदइ कलउ, नरराःता हाँयग कूल इया तोनोंगीग ऊड जोम लगाय लबड हड़ाःता। हनालगा अपेराः जीव ओंगोल समझाव घड़ीनपे दोहोगे अरू सवासितीपे दोहोन।
नाःआ जमाकून तुसिंगकेडखन परबू एचेरे अपेराः बिसवास ढाल इयापे सनाबका, जेमहा अपे कलउराः जनामा सलगाःतो सड़ाकूनपे इड़ीग अवे।
लड़ाइ लगा भगवान एमेकेरा हना जमा अवजारकूनपे तुसिंग। दो कलउ अडिगपे अते अँननपे अपे बनसाव अवेनता।
दो पतरस कतातेड, “ने हनानियाह, आम कलउराः ओंगोल इया सलाः लगा आम जीव हाँय एचेरे चिला लगाम जिमातेरा? आम भगवानराः सुद बिरुवा एचेरे चिला लगाम लबराकिया? कियारी अकिरिंगकेडखन अदोम ढिबुवा चिला लगा हिगारकेडखनमे दोहोगोतेडा?
भगवानराः कागदरे परबू कतायतना, बदला कुदाय लगा ईंग इदानिंगा, अरू इनिंग बदलायिंग कुदायता। हनालगा ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, अपे अँननपे अपे बदला कुदाय लगा ओंगोल दोहोकेडखन अलोपे दिरुवागोड ञवन।