20 ने लइंकू, अपे अँननपेरिकुःआ एंगा-अपाराः जमा कताकूनपे मनाः दो, परबू अपे सुदाय ननाय जुवाःता।
दो हाँयग भगवान अपे आँयगराः हिछापे पुरावगोड लगा जमालेःआ नपाय कताकूनतेय ओसताजगोडपे लगायिंग अरजीतना। अरू भगवान ननायगुःता हना कताकून ईसू मसीते अपे एचे अवेय लगा भगवान अपेय संघरावा लगा होयिंग अरजीतना। सगर सइट होड़कू ईसू मसीकू जागगोड ञवन। आमीन!
जेमहा अपे परबूराः हिछा इया जियाः घड़ीनपे ननायगोडेय, जमालेःआ नपाय बुतापे एचे अवेय, अरू भगवान अनउर नपायतेपे सुदीगोड ञवन।
आम एंगा-अपाकिनमे मान मरजइत अरू आमरीग परुसी अनम इयाम अलार-दुलारगेय।”
बेगारी होड़कू अँननकूरिकुःआ मालिककूराः जमा कताकून मनाः इदा। हँकू मालिककू एचेरे तोनोंगाः उलटा बड़रा कता कोवानेःआ,
कलसिया मसीराः आड़रे दोहोनता, हनन इया अइमीकू हों जमा कताकूनरे, अँननकू अँकूरिकुःआ हेपेरेलकूराः आड़रे दोहोन लगा इदा।
अपे इपापुरूदितूसते ईंग लगापे वारतेरा हना संघरा, ईंग पवावकियानखनिंग संतोकयना। नुँहू ईंग एचेरे तोनोंग इयाःआ हुडिंग बगरा कोवानेःआ अरू जनामालेःआ इनिदा। अपेराः संघरा भगवान लगा नपाय महक एमेयता हना बलिदान इया इदा अरू हनाते हाँय ननाययना।
ने सेवकियाकू, अपेरिकुःआ मालिककू अपेकू ञेलता, हनमेला एकला अहापे बुता बोनाः। मनदो अपे मिनी जीवते परबूराः अकूस मनाः घड़ीन हँकूराः जमा कताकूनपे मनाः।