3 हाँय चिठी पवावनेनखन सेनेन सेन दूर दिमसकूस सहर लेसाने सोदोरनेना। दो असाका सेरमो देस अते हाँयराः चइरो गतर मरसल विड़चेड़नेना।
ईंग सतवास जनमावतो लँइग इयायिंग दोहोना। हनते हों टुटीगरे ईसू ईंग एचेरे होंय एचे ञेलनेना।
तिकिन बेलारे दिमसकूस सहर गतररिंग सोदोरनेना, दो असाका सेरमो देस अते चइरो गतर मरसल विड़चेड़नेना।
भनगवान विड़चेड़तना हनालगा बेर अरू बांगोते हना सहर मरसलगे लगा कोवानेःआ। अरू नाःआ सहरराः ढिबरी, भेड़ा होन दोहोना।
हनाँय एकला सगर सइट लगा जीयत इदानिया अरू मुरुक विड़चेड़तो मरसलरेय दोहोनता। तोनोंगीग होड़ हाँय तोनोंग बेला मेरकू ञेलगडिया अरू तोनोंगीग होड़ हाँय ओनोरोकू ञेल अवेतिरिया। हाँयके मान मरजइत होया ञवन अरू हाँयराः राइज जनामा जूग वरी दोहोन। आमीन!
हंडा कहियो ओरो अयूबनेना। परबू भगवान हँकू मरसले एमेवाकूता। हनालगा हँकूके ढिबरी अरू बेर, मरसल एमे लगा ओरो दोहोनेना। अरू हँकुःआ सेवकियाकू सगर सइट लगा राजाकू इयाकू राइजगेता।
हनते हनानियाह हना ओड़ाः अगी सेनेडखन हंडाय बोलोनेन। हाँय साहूलराः बोःरे तिःई खेपातेडखने कताया, “ने बोहोयिंग साहूल, आम नंडा वेग मेला आम एचेरे दूररेय एचे ञिलुःआ, हाँयग परबू ईसू आम मेड नपायगुः लगा अरू सुद बिरुवातेम पेरेगगुः लगा आम एचेरेय वारकिरिंगा।”
दो बरनाबास साहूले संघरावातेरा अरू ईसूरिकुःआ मूक चेलाकू एचेरेय अगूतिरिया। हाँय हँकू एचेरेय कतातेरा, “नाँयग साहूल दूररे ईसूय ञेलतेरा अरू परबू नाँय सुदाय बड़रानेना। हना तयोमरे दिमसकूस सहररे बेगर बोतोरते होड़कू एचेरे ईसूराः बदीरेय परसार उदुःतेरा।”
ईंग एएचे लगायिंग ओंगलेता हना ओरोयिंग एचे अवेतेरा जा? ईंग हों ईसूरीग मूक चेला ना लवे जा? ईंग अबूरीग परबू ईसू मेरिंग ञेलगतिरिया जा? अपे परबू ईसू बदीरेयिंग उदुःवातेडपेःआ अते हाँय एचेरे मेरपे बिसवासगेतना जा?