10 दो मरंग हातपात होड़ पउलूस उदुःगे लगाय अकियावतिरिया दो पउलूस कतातेरा, “ने साहेब, ईंग सुदीयतना आम मुरुक बरिस वरीते अले एहूदाकूरीग फड़ियावदार इदानमेःआ। हनालगा ईंग कता कुदागे लगा बहालरे इदानिंगा।
मनदो अपे ईसू मसी अँननपेरीग परबू हवे माःआन अकूसपे मनावगेय। अरू तोनोंगीग अपे जीवरे इदा हना असरा बदीरेय होंबरे दो, जमा बेला अँननपे अपे हुडिंग ओंगोलकियानखन, एटाःकू मान मरजइत घड़ीन कता कुदागे लगा, सपड़ावतोपे दोहोन।
हनते अगरिपा राजा पउलूस एचेरेय कतातेरा, “आम अनम बदीरेम कता अवेयता।” दो पउलूस आँयगराः तिःई पेरेतेडखने कताया,
एहूदिया राइजरीग मरंग हातपात होड़ पेलिकस एचेरे पउलूस नपायतेय सेने सुदुरुः लगा घोड़ापे सपड़ावका।”
हाँयग मरंग हातपात होड़ पउलूस कता लगाय ओवाय दो पउलूस सीड़हीरे चड़ाँनेनखन होड़कू एचेरे तिःईतेय अकियावतेडकुःआ। हँकुःआ होड़कू कलेकालयानकू दो हाँय हँकू एचेरे अँननकूराः इबरानी भासीरेय कताया,
एहूदाकू, होड़कू मड़ंगरे सिकंदरकू ढोकलाव अगूतिरिया अरू होड़कू हाँय एचेरे तोनोंग तोनोंग हुकुमकू एमेतेरा। हँकुःआ होड़कू कलेकालकू दोहोन लगा अरू तोनोंगाः बड़रा कता कुदा लगा तिःईतेय उदुःवाकुःआ।
मनदो अपे तोनोंग तोनोंग लबदकून, ञावकून अरू अपे एहूदाकूराः नियम बदीरेपे कतायतना दो, अपे अँननपे अपे नाःआ कतापे फड़ियावगे। नाःआ इयाःआ कता फड़ियावगे लगा ईंग ओरोयिंग दोहोनेना।”
दो पउलूस चड़ाँनेना अरू हाँय अनँयग तिःईते होड़कू उदुःवाडखने कताया, “ने इसराएल होड़कू अरू भगवानपे मान मरजइतगेता हँकुःआ बेगर एहूदाकू, अपे ईंगपे अयूम।
पतरस हँकुःआ होड़कू कलेकालकू दोहोन लगा तिःईतेय रोंकावतेडकुःआ। हनते हँकू एचेरेय कतातेरा, भगवान ईंग करा उड़ी जेहेल अतेय एचे उडुंगकिरिंगा। हनते हाँय कतातेड, “नाःआ कताकून एकूब अरू एटाः बिसवासी होड़कूपे कता उदुःवा।” हना तयोमरे हाँय हना अते एटाः अगी तोराय।
दो हाँय कतातेरा, “मीटोंग सहररे मी होड़ फड़ियावदार होड़ दोहोना। हाँय भगवानराः अकूस मेरेय मनवेःआ अरू होड़कू मेरेय गदनेवाकुःआ।
दो ईसू कताया, “ने गोय, ईंग अपेरीग फड़ियावदार अरू हटिंगदार इये तुलाकिरिंगा?”
एटाः होड़कू अपे साब गोःकेडपेखन अरजी ओड़ाःरे अरू अदालइत ओड़ाःरे अरू नेताकू मड़ंगरेकू एचे चड़ाँपे दो, हनमेला अलोपे ओंगोल दोहोगे, माररे अबू चेले माःआनबू कतायता, माःआन।