9 हाँय पउलूस परसारगे मेला दुडुःकियानखन नपायतेय अयुमेःआ। पउलूस हाँय अगी तिंगीड घड़ीने ञेला अरूय सुदीगोतेड, नपाय जुवाः लगा नाँयग होड़ एचेरे बिसवास इदा, माःआन।
पतरस एहुना सुदा हाँयग होड़ अगीकिन ञेला अरूय कताया, “अलिंगमे ञेल।”
हनते ईसू कतातेड, “ने दिदी, आमराः बिसवास मुरुक मरंग इदा। होयाः लगाम ओंगलेतना हनन इया होया जुवाः।” दो हननमेला हाँयगरीग बिटीत नपाययाने।
दो ईसू हाँय एचेरेय कताया, “दूमे, ओड़ाःमे सलाव जुवाः। आम बिसवासतेरा, हनालगा भगवान आमे नपायगोतेडा।” हननमेला हाँयराः मेड नपाययान अरू ईसू देह दूर हाँय हों तोराय।
दो ईसू हँकूराः बिसवास सुदीतेडखन हाँयग लकवा होड़ एचेरेय कतातेरा, “ने बेटा, आमराः कसूर बराव एंडायना।”
हना सहररिकुःआ होड़कू हाँय एचेरे मेरकू बिसवासगाड अते हाँय हंडा मुरुक बयाव जुवाः इयाःआ बुताकून मेरेय एचेगाड।
मनदो ईसू उलटावनेनखन हाँयग अइमी एचेरेय कताया, “ने दिदी, अलोम बोर! आम ईंग एचेरेम बिसवासतेरा। हनालगा आम नपाययनाम।” अरू हाँयग अइमी हनन मेलाय नपाययान।
हना अयूमतेडखन ईसू बयावयाने अरू अनँयग देह दूरकू वेजेडा हँकुःआ होड़कू एचेरेय कताया, “अपे ईंगपे अयूम। इसराएल होड़कू एचेरे हों नाःआमिन बिसवास ईंग नुँहू वरी मेरिंग ञेलगडा।
हनते ईसू अरू मी तुरहा हाँयराः मेडरे तिःईय मंडावतेरा। हना देहोरते हाँयग अंधा गुर-गुरे ञेलगोडा अरू नपाययानखन जमाकून ननपाय नपायतेय ञेला।
कुरनेलियूस बोतोरते हाँय अगी मी ढिट ञेलतिरिगखने होंबरेःआ, “ने परबू, चिला हवे?” दो हाँयग बराहील कतातेरा, “आमराः अरजी अरू गरीब होड़कू लगा आम एमेतेरा हना संघराते भगवान ननाययना।