9 दो उनानी भासीरे पउलूस माःआनकू रगेयता हाँयग साहूल भगवानराः सुद बिरुवाते पेरेगनेनखन हाँयग जादो होड़े ञेलतेरा अरूय कतातेरा,
हनते पतरस सुद बिरुवाते पेरेगनेनखन हँकू एचेरेय कतातेरा,
हँकुःआ जमा होड़कू भगवानराः सुद बिरुवातेकू पेरेगयान अरू एटाः एटाः भासीरेकू बड़राःआ।
मनदो इसतपनूस, भगवानराः सुद बिरुवाते पेरेगनेनखन सेरमो अगीय संगीलतेरा। दो हाँय भगवान अगीतेःआ मरसले ञेलतेरा अरू ईसू भगवानराः खउना गतर चड़ाँतेय ञेलतिरिया।
ईसू हँकुःआ होड़कूराः कटकट जीवतेय रीसयान। हनते ईसू चइरो गतर होड़कू ञेलवाडखन तिःई कोकोड़ावतो होड़ एचेरेय कताया, “आम तिःई लंबावगेमे।” दो हाँय अनँयग तिःईय लंबावगोतेड अरू हाँयराः तिःई नपाययान।
हँकू अरजीतेड हना तयोमरे हँकुःआ होड़कू दोहोना हना ततेरराः ओत डोलावनेना। हनते हँकुःआ जमा होड़कूराः जीव भगवानराः सुद बिरुवाते पेरेगयान अरू भगवानराः सरवन होड़कू एचेरे डीड़तेकू कता उदुःतेरा।
ईसू हँकू एचेरेय कताया, “दो भगवानराः कागदरे चिला लगा नाःआ इया ओजाःतो इदा, ओड़ाः तुला मिसतिरीकू ओरो बड़ाँवनेना माःआनतेकू चलाः एंडातेरा, हनानाः दिरि जमा दिरिकून अते ननपाय दिरि होयानेना।
नाःआ कता अपे उहियार दोहोका, अपे अँननपे मेरपे बुतुड़ुता। मनदो अपेरीग अपांग भगवानराः बिरुवा, अपे कता लगा इदा हना कता अपे जीवरेय उदुःवापेता।
हनते ईसू अरू मी तुरहा हाँयराः मेडरे तिःईय मंडावतेरा। हना देहोरते हाँयग अंधा गुर-गुरे ञेलगोडा अरू नपाययानखन जमाकून ननपाय नपायतेय ञेला।