9 एटाः दिन तिकिन बेला हँकुःआ पेनेय होड़कू जोपा सहर अगीकू सोदोरनेन मेला पतरस हाँय दोहोना हना ओड़ाःराः सेरमो अरजी लगाय रकबनेना।
मनदो अले अरजी लगा अरू भगवानराः सरवन होड़कूले चेड लगा लगलेले दोहोनता।”
हना तयोमरे ईसू पहाड़ अगी अरजीगे लगा तोराय।
अंगुः मेला ईसू हना ओड़ाः अते मीटोंग रिंग-रोंग ततेररे अरजी लगाय सेनेडा।
तिकिन बेला वरीते ढड़काः बेला वरी जमा देस अंदरायान।
तोनोंगीग होड़ सड़ुम सेरमोरेय दोहोन दो, हाँय हंडा अते उतरावकियानखन अनँयग ओड़ाः अते तोनोंगाः जिनिस अलोय उडुंगे,
दो हँकू हों तोराकू। हनते हाँय तिकिन बेलारे अरू ढड़काः बेलारे हों सेनेडखन हनन इयाय एचेतेरा।
मनदो अपे अरजी दो कुठरीरेपे सेन अरू दुवारपे सींग। हनते अबू मेरबू ञेल अवेयता हाँयग अपांग भगवान एचेरेपे अरजी। दो अपेरीग अपांग भगवान अपेराः ओनोक दनंग बुताय ञेलता अरू जमाकू मड़ंगरे इमाने एनेमेवापेता।
हनालगा ईंग चहाःतना जमा ततेररे कलसियारिकुःआ मरद होड़कू बेगर रीसते अरू बेगर अड़ा-चउकीते अँकूराः सुद तिःईकून सेरमो अगी पेरेकेडखनकू अरजी।
सुद बिरुवाते जमा बेलारे जमालेःआ लगा अरजी हड़ाःगोड ञवनपे। ननन इया सवासितीपे दोहोन घड़ीन भगवानरिकुःआ जमा सुद होड़कू लगा अरजीगोड ञवनपे।
दो मी दिन ढड़काः बेला हाँय मीटोंग दरसने ञेलतेरा। हाँय मी होड़ सेरमो देसरीग बराहीले ञेलतेरा अरू हाँयग बराहील, हाँय एचेरे वेगवाडखने कताया, “ने कुरनेलियूस!”