43 हाँय बदीरे भगवानराः बड़रा कता होड़कू जमाकू कता उदुःगेता, तोनोंगीग होड़ हाँय एचेरेय बिसवासगे दो हाँयराः ञावते हाँयग होड़राः कसूर भगवान बराव एंडागोडता।”
दो पतरस कता कुदातेरा, “अपे कसूर अते जीवपे कुदा। अरू अपे जमा होड़कू ईसू मसीराः ञावते बतिसमापे गोः। दो अपेराः कसूर भगवान बराव एंडायता अरू भगवान अगीते सुद बिरुवापे पवाःता।
भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा हनन इया, “भगवान एचेरेय बिसवासगेता हाँयग होड़, कहियो ओरोय गियूनेना।”
मसीराः सुद बिरुवाते हँकुःआ होड़कू, मसी करा उड़ी कटसियाय सहावता अरू हना तयोमरे भगवान हाँय करा उड़ीय मान मरजइतगेयता, हना बदीरे मड़ंगरेकू कता उदुःतेरा। हनालगा भगवानराः बड़रा कता होड़कू, नाःआ जमाकून करा इया होयाःता अरू तुमिस होयाःता, हना सुदीगे लगा मुरुककू कुरनिस सोतेडा।
अबू बिसवासकेडखन बेगर गारबार होड़कूबू बड़ाँवयना दो नुँहू अबूरीग परबू ईसू मसीते भगवान सुदा हेल-मेलरेबू दोहो अवेनता।
भगवान अबू सडावकेडबूखन ईसू मसी सुदाय मिनीगोतेडबुःआ, दो भगवान अबू ओरोय डंडियावतेडबुःआ। [अबू होड़कूराः ओंगोल इया कोवान, मनदो सुद बिरुवाराः ओंगोल इयाबू सलाःता।]
“अपे ईंगपे अयूम! ईंगराः सरवने अयूमता अरू ईंगे वारकेरा हाँय एचेरेय बिसवासगेता हाँयग होड़, ओरो टुटीगनेना हना जीवे पवाःता अरू भगवान हाँय ओरोय डंडियावतिरिया। मनदो हाँय गुजुः अते जीव अगीय बोलोयना।
अरू इये अबूय डंडियाव अवेबूता? ईसू मसी अबू लगाय गोएगनेना अरू गोएगतो अतेय जियाव रेमकिया, हनाँयग भगवानराः खउना तिःई गतररे मान मरजइत सुदा दुडुःकियानखन अबू लगा असे घड़ीने अरजीतना। हनालगा तोनोंगीग अबू ओरोय डंडियाव अवेतेडबुःआ।
मनदो भगवान नुँहू वरी ईंगे बनसावकिडिंगा, अरू मरंग मरंग होड़कू अरू लचार होड़कू एचेरे हों हिदइतिंग उदुःगेतना। भगवानराः बड़रा कता होड़कू अरू मोसेस होंकू कता उदुःतेरा हना अड़ाःकेडखन कहिसाः मेरिंग कतायतना।
जेमहा हँकू ईंग बदीरेकू सुदी अवेय अरू अँनकूराः कसूर अड़ाःकेडखन अंदरा दूर अते मरसल अगीकू वेग अरू कलउराः आड़ अते भगवान अगी जीवकू कुदा अवेय। नाःआते भगवान हँकूराः कसूरे बराव एंडाता अरू ईंग एचेरे बिसवासकेडखन एचे सुदकेडकुःआ हँकुःआ होड़कू सुदा इताडदारकू होयाःता।
हाँयग भगवान अबू अरू हँकू एचेरे तोनोंगाः पाचपटी सुदा मेरेय एचेकेरा। हँकू ईसू एचेरेकू बिसवासतेरा, हनालगा हाँय हँकूराः जीवे एचे सुदकेरा।
मड़ंगरे खोड़ाय दोहोना नाँयग होड़पे सुदीयतना अरूपे ञेलेयतना। नाँय ईसू एचेरेय बिसवासकेरा अरूय बड़ियाड़यना। अले ईसू एचेरेय बिसवासकेड अते जमा होड़कू ञेनेलतान मेला नाँयग होड़ जमालेःआतेय नपाययना।
मनदो ईसू, भगवानरीग बेटात, मसी हवे माःआन अपे बिसवासगोड ञवन घड़ीन हाँयराः ञावते जीवपे पवाः लगा नाःआ जमा कताकून ओजाःतो इदा।
नाःआ सरवनकू बिसवासकेडखन बतिसमाकू गोःता, हँननकुःआ होड़कू भगवान सडावकूता। मनदो मेरकू बिससवासगेता, हँकुःआ होड़कू भगवान डंडियाकूताय।
हनते ईंग हाँय जाग लगा हाँयराः काट कुटीरेयिंग तबेरनेना। मनदो हाँय ईंग एचेरेय कतातेड, “नाःआ इया अलोम एचेय। आम अरू एटाः बिसवासी होड़कू इया, ईंग हों ईसूरीग सेवकिया हवे। आम इया ईंग हों ईसूराः हिदइतिंग उदुःता। अरू भगवानराः बड़रा कता होड़कू हों ईसूराः हिदइतकू उदुःता। हनालगा भनगवानमे जाग।”
मनदो भगवानराः सरवन नाःआ इया कतायता, जमा होड़कू कसूरगोड ञवनताकू, अरू ईसू मसी एचेरेकू बिसवासगेता, हँकुःआ होड़कूराः जीव-जहन भगवान आँयगराः जबान इयाय नपायगेता।
दो सलसत एमेयीग भगवान, भेड़ाकूरीग मूक सरवाहा अबूरीग परबू ईसू, सगर सइट दोहोनता हना कता-जमकावतोराः बलंगीते गोएगतो अतेय जियाव रेमकिरिया।
अरू हनाँयग बेटात अबूराः कसूर बराव एंडाकेडखने सडावबूता।
भगवानराः अगम मयाते ईसू मसीराः बलंगीते अबू अजइतयना अरू अबूराः कसूरे बराव एंडाकेरा।
कसूरराः बनी दो गुनुजुः हवे। मनदो अबूरीग परबू ईसू मसीते अबू लगा भगवानराः दहिन ओरो टुटीगनेना हना जीव हवे।
मनदो भगवानराः बड़रा कता होड़कू, मड़ंगरे ईसू बदीरेकू कतातेरा, मसी मुरुक कटसियाय सहावता, माःआन अरू हना जमा कताकून भगवान नाःआ इयाय पुरावकेरा।
दो पिलिपूस, नतनएल सुदा जुमावनेनखन हाँय एचेरेय कतातेरा, “भगवानराः नियम कागदरे मोसेस अरू भगवानराः बड़रा कता होड़कू इये बदीरेकू ओजाःतेरा, हाँयग होड़ सुदाले जुमावनेना। अरू हनाँय हवे नसरत सहररीग उसूपरीग बेटात ईसू।”
होड़कू हनाँयराः ञावते एरुसलेमते बुँहड़ीवाडखन जमा जइत होड़कू एचेरेकू परसारगेता, होड़कू कसूर अते जीवकू कुदाता दो हँकूराः कसूर ईसूराः ञावते भगवान बराव एंडागोडताय, माःआन।
मनदो नुँहू भगवान आँयगराः ओंगोल इया बेगर गारबार होड़कूय बड़ाँवबू लगा, अनँयगराः दूर अबूय एचे उदुःवाता। अरू ननानाः कताकून भगवानराः बड़रा कता होड़कूराः कगदकूनरे अरू मोसेसराः नियमकूनरे हों उदुःवाबूता। मनदो अबू हना नियमकून मनाः लगाबू कुरनिसगे अते, बेगर गारबार होड़कू ओरोबू बड़ाँवनेना।