32 दो तोनोंगीग जोपा सहररे वारकेडखन होड़कू पतरस माःआनकू कतावायता, हाँयग सिमोनमे एचे राः अगू। हाँय सिमोन ञावीग चमार जइत होड़राः समुंदर धरीरे इदा हना ओड़ाःरेय दोहोनता, माःआन।
दो हाँयग अइमी कताया, “आम एहूदा होड़ हवे अरू ईंग दो समरियीन हवे। दो चिला लगा दाःमे असेतना?” (एहूदाकू समरिया छतररिकुःआ होड़कू सुदा तोनोंगाः जिनिसकून मेरकू एमे होड़ेंगा।)
हनते एहूदा होड़कूरिकुःआ मूक होड़कू ईसू कइपाराः ओड़ाः अते रूमी देसरीग हातपात होड़ पिलातूसराः गड़हीरे अंगुः बेलाकू गोःतिरिया। हँकू, छेप जुवाःताबू, माःआनते गड़हीरे मेरकू बोलोगान, जेमहा हँकू पसहा परोबकू मनाव अवेन।
अरूय कताया, ने कुरनेलियूस, भगवान आमराः अरजीय अयूमगोतेडा अरू गरीब होड़कूम संघरावाःआ हना हों भगवान जुकूर इदा।
हनालगा ईंग आम एचेरे होड़कू ओहेनिंग वारतेडकुःआ अरू आम नंडाम वेगकिया दो ननपाय इदा। दो भगवान आम एचेरे अलेय कता उदुःवा लगा तोनोंगाःआय कतातेरा दो हना अयूमगे लगा नुँहू अले जमाकू भगवान मड़ंगरे इदानलेःआ।”
हँकू कतातेड, “आम बेगर एहूदाकूराः ओड़ाःरे सेनेनखनमे जोमतेरा।”
दो हाँय कता कुदातेरा, “आम संतावगेयतना हाँयग ईसू हवे ईंग। नुँहू आम रिमुःमे अरू सहर अगीम सेन अरू हंडा आमके एएचे इदा हना आम एचेरेयिंग कतायता।”
तोनोंग दिन वरी पतरस जोपारे सिमोन ञावीग चमार जइत होड़ एचेरेय दोहोना।
दो जोपा सहर अगी होड़कूम वार अरू पतरस माःआनकू कतावायता, हाँयग सिमोनमे एचे राः अगू।
हाँय अपे मीटोंग सरवने कता उदुःवापेता अरू आम अरू आम ओड़ाःरिकुःआ जमा होड़कू सडाव जुवाःता।
हँकू मुरुककू कता होड़ेंगा अरू हना तयोमरे पतरस हँकू तलारे चड़ाँनेनखने कताया, “ने वपक बोपोहकूतिंग, अपे नाःआ कतापे सुसुदीतना। तोनोंग बरिस मड़ंगरे बेगर एहूदाकू ईंगते भगवानराः नपाय सरवन अयूमकेडखन बिसवासगे लगा अपे अते भगवान ईंगे सुनावकेरा।
दो हना रइत पउलूस मीटोंग दरसने ञेलतेरा। हना दरसनरे मकिदुनिया देसरीग मी होड़ हाँय एचेरे चड़ाँनेनखने असेया, “मकिदुनिया देसमे वेग, अरू अलेम संघरावा।”