2 भगवानराः सरवनमे परसार। अरू सगर बेला परसारगे लगा सपड़ावतोम दोहोन। मुरुक सहाव घड़ीन होड़कूम मंदरावकू अरूम डंटावकू अरूम कता बहालवाकू अरू भगवानराः सरवन नपायतेम चेडकू।
ने अजी बोपोहकूतिंग, अले अपे एचेरेले असेयतना कुड़ही होड़कूपे सेताव, पोंकाहा होड़कूराः जीवपे बड़ियाड़गोड, सतवास होड़कूपे संघरावा अरू कटराहा होड़कू इया अहापे होयाः।
ने तितूस, जमा हातपातते नाःआ कताकूनमे चेडकू अरूम कता बहालकू अरूम सुधरावकू। मनदो तोनोंगीग आम हुडिंग ओंगोलगे लगा अहम ओवाकू।
ईंग अपे एचेरे अरीनिंग सुदरुः वरी कलसियारे भगवानराः सरवन जमा होड़कूम बछाव उदुःवा लगा अरू परसारगे लगा अरू चेडकू लगा ओसताजमे दोहोन।
ईंग दुलारकूता हँकुःआ जमा होड़कू ईंग सोएग दूररेयिंग नपायकूता अरूयिंग डंटावकूता। हनालगा अपेराः जीवपे होमगोड, अरू कसूर अते भगवान अगी जीवपे कुदा।
हाँयराः हिदइत दो जनामा सताय हवे। हनालगा आम हँकुःआ लबरा बड़रा होड़कू नपायतेम डंटावगोड ञवान, जेमहा होड़कू ईसूराः सताय सरवनरेकू बड़ियाड़ जुवाः
तोनोंगीग होड़ अनँयग जीव बेलूर कता अते कगराव हड़ाःगेता दो, हाँयग होड़राः जीव सुद होया जुवाःता अरू ननपाय बुता एचे लगा ओड़ाः मालिकके उपयोतगेयीगे होयाःता।
सरवने चिडुःता हाँयग होड़ अनँयगराः आन-धान आँयगरीग चेडदार होड़े हटिंगवा।
भगवान एचेरे असरा घड़ीन बहालतेपे दोहोन अरू कटसिया सहाव घड़ीन जमा बेलापे अरजीगोड ञवन।
ने तिमुतियूस, ईंग करा उड़ी भगवानराः सरवन होड़कूयिंग चेडतेरा अरू ईंगराः लूर-नेवन अरू ईंगराः बिसवास अरू ईंग करा इयायिंग सहावगोड ञवना अरू करा इया होड़कूयिंग अलार-दुलारकेरा अरू करा उड़ी कटसियायिंग सहाव पारगोतेडा हना होंम सुसुदीतना।
कसूरगेताय हाँयग मूक होड़ जमा होड़कू तलारे आम चड़ाँकियानखन डंटावगेयमे अरूम मंदरावगेय, जेमहा एटाः होड़कू कसूरगे लगाकू बोरो जुवाः।
कलसियारिकुःआ होड़कू एचेरे भगवानराः नपाय सरवन जनामालेःआ कता उदुःगे लगा भगवान ईंगे जिमावारा।
तोनोंगीग हँकू मेरकू वारकेकुः दो हँकू करा इया एटाःकू एचेरेकू कता उदुः अवेकेःआ? हनालगा भगवानराः कागदरे हँकुःआ होड़कू बदीरे नाःआ इया ओजाःतो इदा, “नपाय सरवनकू उदुःता हँकुःआ होड़कूराः काट तुमिन सुघर इदा!”
हपताराः मड़ंग दिनरे चेलाकू परबूराः रुटी डुंडीग जोम लगाकू वेजेडा दो, पउलूस हँकू एचेरेय परसारतेरा। हाँय एटाः दिन सेन लगाय दोहोना, हनालगा हाँय हटिंग बरा रइत वरीय बड़रागोड ञवना।
दो एटाः लोड़ोनराः दिनरे अले हना सहरराः हता दुवार बहरी नई अगीले सेनेडा। अले ओंगोलतेरा, नंडा अरजीगे लगा होड़कू जुमावता, माःआन। अले हंडाले दुड़ुःनेन अरू जुमावतो अइमीकू सुदाले बुतुड़ुःआ।
दो ईसू हाँय एचेरेय कताया, “गोएगतो होड़कू अँननकूरिकुःआ गोएगतो होड़कूम तील ओवा। मनदो आम सेनेवाडखन भगवानराः राइज बदीरे होड़कू एचेरेम कता उदुःगे।”
हँकुःआ मूक होड़कू ईसू एचेरे सेनेकियानखन मुरुक अरजी घड़ीनकू कताया, “हाँयग होड़ आम संघरावाय जुकूर इदानिया।
भगवानराः सुद बिरुवा तोनोंगीग होड़ते आँयगराः बड़राय कता उदुःगेता दो हना बड़रा हुडिंग अहापे ओंगले।
दो ईंग बदीरे बिसवासरे बड़ियाड़कू दोहोनता हँकुःआ होड़कूराः जीव-जहन भगवान भलावाता।”
अरू घघंटाव होड़कू बेगर रीसते मंदरावकू लगा इदा। होनोयाःकून करे भगवान हँकूराः जीवकून कसूर अतेय एचे कुदायता अरू हँकुःआ होड़कू तयोमरे सनाताय कताकू सुदी अवेयता,
ने अजी बोपोकूतिंग, ईंग नाःआ चिठीरे अनादोम कताकूनिंग ओजाःकेरा। हनालगा अपे एचेरेयिंग असेयतना, नाःआ चिठीरे ओजाःतो इदा हना कताकून नपायतेपे अयूम ठुड़ावगे।
अले रूमी सहररेले सोदोरनेन दो हातपात होड़कू पउलूस एकला मीटोंग ओड़ाःरे दोहोन लगाकू ओवातिरिया, मनदो हाँय सुदा हाँये अगुराःआ हाँयग मी होड़ सइना होड़ होंय दोहोना।
हँकिन सइपरास डुगुराः सलामीस सहररेकिन सोदोरनेन दो हँकिन हंडाःआ अरजी ओड़ाःरिकुःआ एहूदाकू एचेरे भगवानराः सरवनकिन परसार उदुःतेरा। एहुना हँकिन सुदा संघरा होड़ इयाय दोहोना।
ईंग नपाय सरवन परसार बदीरे जेहेलरे इदानिंगा। हनालगा अले ईसू मसीराः ओकोत सरवन उदुःगे लगा भगवान अले बेलाय एमेवाले लगा,
अपेके मुरुक संताव होयानेना। हनाते हों सुद बिरुवा एमेयता हना बहालते अपे नपाय सरवनपे मनावकेडखन अलेरिकुःआ अरू परबूरिकुःआ ञेल सिखात होड़कूपे बड़ाँवनेना।