15 लनँइग वरीते नपायतेम सुदी अगूयतना हना सरवन भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा। हनानाः सरवन ईसू मसी एचेरे बिसवासकेडखन सडाः लगा कनहून एमेवामता।
भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा हना जमा कता ईसू हँकूय एचे सुदीगोतेडकुःआ।
हनते भगवानराः कागदरे मोसेस अरू एटाः जमा भगवानराः बड़रा कता होड़कू ओजाःकेरा हनाते अनँयग बदीरे ओजाःतो दोहोना हना जमा ईसू हँकिने कता समझावतेडकिना।
दो ईसू सदूकी होड़कूय कता कुदावातेरा, “अपे भगवानराः सरवन अरू हाँयराः जंगर मेरपे बुझाः अते अपे गारबाररे इदानपेःआ।
आम ईसू मसी एचेरे बेगर गारबारतेम बिसवासकेरा हनायिंग उहियारतना। हनन इया आमरीग जियाम लोइस अरू आमरीग एंगाम ऊनिस हों बिसवासतेरा। अरू ईंग सुसुदीतनायिंग आम हों हना इयाम बिसवासगेतना।
ईसू हरानेन अरूय बड़ियाड़नेन। हाँय कनहूनतेय बडे इदीना अरू भगवान हाँय मुरुके मयावातेरिया।
मनदो नुँहू हना सरवन भगवान अनँयगराः बड़रा कता होड़कूते अरू सगर सइट वरीय दोहोनता हाँयग भगवानराः हुकुमते जमा जइत होड़कू एचेरेय एचे उदुःवाडकुःआ, जेमहा जमा होड़कू हाँय एचेरे बिसवासकेडखन हाँयराः हुकुम मनाः होड़कूकू बड़ाँव जुवाः।
नाःआ नपाय सरवन भगवानराः बड़रा कता होड़कूते भगवान आँयगराः कागदरे मनाडंगरेय जबानतेरा।
हाँय बदीरे भगवानराः बड़रा कता होड़कू जमाकू कता उदुःगेता, तोनोंगीग होड़ हाँय एचेरेय बिसवासगे दो हाँयराः ञावते हाँयग होड़राः कसूर भगवान बराव एंडागोडता।”
हनते हँकिन अँननकिन कता होड़ेंगा, “हाँय दूररे अलंग सुदाय बड़राःआ अरू भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा हना बदीरे अलंगे कता समझावा हनमेला अलंगराः जीव मुरुक बहालते पेरेगयान।”
पउलूस मड़ंगरेय एचेतेरा हनन इया पेय हपता वरी लोड़ोनराः दिनरे एहूदाकू सुदा भगवानराः नियमकूनते हँकूय चेडगोड ञवना।
हनते ईंग हाँय जाग लगा हाँयराः काट कुटीरेयिंग तबेरनेना। मनदो हाँय ईंग एचेरेय कतातेड, “नाःआ इया अलोम एचेय। आम अरू एटाः बिसवासी होड़कू इया, ईंग हों ईसूरीग सेवकिया हवे। आम इया ईंग हों ईसूराः हिदइतिंग उदुःता। अरू भगवानराः बड़रा कता होड़कू हों ईसूराः हिदइतकू उदुःता। हनालगा भनगवानमे जाग।”
हाँयराः बदीरे भगवानराः कागदरे ओजाःतो दोहोना हना जमाकून पुरावनेन दो, हँकू हाँय हना कुरूस अतेकू उतरावतिरिया, अरू लात मड़गटरेकू मंडावतिरिया।
हाँयग पउलूस अनँयगराः जमा चिठीकूनरे नाःआ कताकूने उदुःगेतना। हनारे तोनोंग तोनोंग कताकून बुझाः लगा मसकिल इदा। अरू बोको-बुकली होड़कू भगवानराः कागदराः एटाः सरवनकूनकू एचेयता हनन इया हाँयराः सरवन होंकू बदलावगोडता, जेमहा हँकू अँनकू लाय एंडा जुवाः।
भगवान हाँय मरंगे ओंगलेयता अरू हाँय रंजावतो अंगूरराः रस सहे एटाः तोनोंगाः बुलुः जिनिस अलोय ञूय। हाँय एंगातराः दोनोंगे पेंदाते भगवानराः सुद बिरुवाते पेरेगतोय दोहोनता।
मनदो मोसेस ओजाःतेरा हना कता अपे मेरपे बिसवागेतना, दो ईंगराः कता अपे करा उड़ीपे बिसवास अवेय?”
पउलूस अरू सिलास दिरबे सहररेकिन सोदोरनेन अरू हनाते लुसतरा सहररेकिन सेनेडा। हंडा तिमुतियूस ञावीग मी होड़ ईसूरीग चेला दोहोना। हाँयरीग एंगात ईसू एचेरेय बिसवासगेःआ मी होड़ एहूदा अइमी दोहोना अरू हाँयरीग अपात बेगर एहूदा होड़े दोहोना।
हनमेला पिसतूस पउलूसराः बड़रा सेरमो अलंगतेय तेलातेडखन मुरुक सटीतेय कतावाया, “ने पउलूस, आम बउड़ाहा इदानमेःआ। आम मुरुकमे चेडकियानते बउड़ाहायनाम।”
आम नियममे पवावनेना अरू खतनाकियानखन नियम इया मेरेम सलाःतना। मनदो तोनोंगीग होड़ बेगर खतनात इदानिया अरू नियम इयाय सलाः दो, हाँयग होड़ आम बदीकेडखन ओरोय फड़ियावतेडमेःआ जा?
भगवान अगम कनहूनदार इदानिया। अरू हाँय ओंगोल दोहोकेरा, कनहूनदारकू अँनकूराः कनहूनते ईंग बदीरे ओरोकू सुदी अवेतेरा, माःआन। मनदो अले नपाय सरवनले परसारगे अते बिसवासगेताकू हँकुःआ होड़कू सडाव लगा भगवान ओंगोल दोहोकेरा। अरू नपाय सरवन मेरकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कू लगा अलेराः परसार बेगर लूर इया इदा।
ने अआपकू, अपेरिकुःआ लइंकू अहापे बिरझावकू, मनदो परबूराः ओंगोल इयाकू जियाः लगा सेताव घड़ीनपे चेड हराकू।
ईंग अपे एचेरे अरीनिंग सुदरुः वरी कलसियारे भगवानराः सरवन जमा होड़कूम बछाव उदुःवा लगा अरू परसारगे लगा अरू चेडकू लगा ओसताजमे दोहोन।
ने तिमुतियूस, ईसू मसी एचेरे बिसवासगेतान अते ओरो टुटीगनेना हना जीवराः जबान पवावनेनखन भगवानराः हिछाते ईसू मसीरीग मूक चेलायिंग बड़ाँवनेना ईंग पउलूस,