13 भगवान अनँयग आँयग मेरेय आड-बेकार अवेनता। हनालगा अबू बिसवासगेयीग होड़कू मेरबू दोहोन हों, हाँय बिसवासगेयीगे दोहोनता।
मनदो अदोम एहूदाकू भगवानराः कता मेरकू बिसवासगाड, दो आम ईंगमे कतावातना, “भगवान आँयगराः जबान इया मेरेय एचेगरा जा?”
अरू कहियो मेरेय लबराता हाँयग भगवान मुनुरुक जूग परियारेय जबानतेरा ओरो टुटीगनेना हना जीव लगाकू असरागे।
मनदो परबू बिसवासगेयीग इदानिया। हनालगा हाँय अपेराः बिसवासे बड़ियाड़गेता अरू कलउ अते अपेय बनसावपेता।
अपेय राःकेरा हाँयग भगवान बिसवासगेयीग इदानिया अरू हाँय हनन इयाय एचेयता।
भगवान बिसवासगेयीग इदानिया अरू हाँय अपे अनँयगरीग बेटात अबूरीग परबू ईसू मसी सुदा मिनी जुवाः लगाय राःकेडपेःआ।
दो भगवान अबू सुदाय जबानकेरा, अरू मीटोंग किरिया होंय जोमकेरा। भगवान कहियो ओरोय लबरा अवेनेना। हनालगा नाःआ बनर कहियो ओरो टगावनेना। अरू अबू हाँय एचेरे दांगगुः लगाबू बतकावकिया दो, मुरुक डीड़कियानखन अबू मड़ंगरे इदा हना असराबू पवाव अवेन।
ओत अरू सेरमो टगाव जुवाःता, मनदो ईंगराः सरवन कहियो ओरो टगावनेना।”
दो अपे ओंगलेतना, इसराएल होड़कू बदीरे भगवान अनँयग जबाने टड़ाव एंडागोतेडा जा? बुरी। इसराएल होड़कू अते मुरुक होड़कू सतायरे भगवानरिकुःआ होड़कू कोवाकुःआ।