17 परबू दो सुद बिरुवा हवे अरू सुद बिरुवा दोहोनता हंडा होड़कू अजइत जुवाःता।
अबू ईसू मसीरिकुःआ होड़कू हवे। हनालगा भगवानराः बिरुवा नँवा जीवे एमेकेरा अरू हाँय अबू कनासूर जीवते एचे अड़ाःकेडबूखन गुनुजुःतेय सडावकेडबुःआ।
ने अजी बोपोहकूतिंग, अपे अजइत जीव जियाः लगा भगवान अपेय सुनावकेरा। हनालगा अपे मनबिदिया होड़ इया अहापे कसूरगे। मनदो अपे अँननपे अलार-दुलार होड़ेंग घड़ीन सेवा होड़ेंगपे।
नुँहू अबू भगवानरिकुःआ लइंकूबू बड़ाँवयना अते, हाँय अनँयग बेटातराः बिरुवा अबू जीवरेय वारकेरा। हनाँय बिरुवाते अबू हाँय, ने अबबा, ने अपांग, माःआन चइड़ घड़ीनबू राः अवेयता।
अपे सतायपे सुदी दो हना सताय अपे अजइतपेता।”
अबू अजइत जुवाः लगा ईसू मसी अबूय सडावकेडबुःआ। हनालगा अपे बड़ियाड़कियानखन नियमकूनराः आड़रे अहापे बहुरावगुः।
भगवान अनँयग सुद बिरुवा अबू पोंकाहन लगा मेरेय एमेगडा, मनदो भगवानाराः सुद बिरुवा अबू जीव बड़ियाड़गुः लगा अरू एटाः होड़कू अलार-दुलारकू लगा अरू अबू ओंगोल समझाः घड़ीन जियाः लगाय एमेकेरा।
भगवानराः सुद बिरुवा जीवे एमेता, मनदो मनुवाकू अते कहिसाः मेर होयाःता। ईंग कतातेरा हना सरवन भगवानराः सुद बिरुवा अगीतेयिंग कतातेरा अरू हनानाः कता अपे लगा जीव एमेयता।”
अरू हनाँय अले नँवा कता-जमकावतोराः सेवकिया जुकूरे बड़ाँवगोतेडलेःआ। नाःआ नँवा कता-जमकावतो ओजाःतो नियामकूनते कोवानेःआ, मनदो सुद बिरुवाते इदा। ओजाःतो नियमकून मेरबू मनाःतान अते गुजुःराः डंडबू पवाःता, मनदो सुद बिरुवाते जीवबू पवाःता।
भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा, “भगवान मड़ंगीग मनुवा आदम एचेरे साँसे ओंगगोतेड अरू हाँय जीयत होड़े बड़ाँवनेना,” मनदो टुटीग आदम ईसू हवे अरू हाँय जीवे एमे कुदावाबूता।
मनदो बिसवासगेता अबू जमाकू हुमू आह बेगर पता रेडतो अते परबूराः अगम जबड़ जंगरबू अटकारगेता। परबू सुद बिरुवा हवे अरू हाँय अते हना जंगर अरू बगरा बगरा अटकार घड़ीनबू बदलाव इदीनता, जेमहा अबू परबू बरोबइरबू होया जुवाः।