14 अबू बिसवासगेतना ईसू मसी गोएगनेना अरू हाँय जियाव रेमकियाय। दो हनन इया गोएगनेनाकू हँकुःआ बिसवासी होड़कू हों ईसू कुदा वेगता हनमेला भगवान हाँय सुदाय अगू दरवाकूता।
भगवानराः बिरुवा, ईसू मसी गोएगतो होड़कू अतेय जियाव रेमकिरिया। अरू हनाँयग सुद बिरुवा अपे जीवरे होंय दोहोनता। भगवान ईसू मसी गोएगतो होड़कू अतेय जियाव रेमकिरिया। हनन इया हाँय हनाँयग सुद बिरुवाते अपेराः गुजुः इयाःआ देहकूने जियाव रेमता।
ने अजी बोपोहकूतिंग, गोएगयनाकू हँकुःआ बिसवासी होड़कू बदीरे अनसिनहार अहापे दोहोन, जेमहा गोएगतो होड़कू जियाव रिमुःता हना बदीरे असरा कोवानेःआ हँकुःआ होड़कू इया अहापे फिकिराः।
परबू ईसू आँयगरिकुःआ जमा सुद होड़कू सुदाय कुदा वेगता, हनमेला हाँय अबूरीग अपांग भगवानराः मड़ंगरे अपेराः जीव बेगर गारबारते अरू सुदे तुलावाडखन बड़ियाड़गे लगाले अरजीतना।
ईंग गोएगनेना, मनदो अयुमेमे सनागर सइट जिनियतिंग दोहोनता। अरू गुजुः अरू पतालपूरराः चभी इनिंग एचेरे इदा।”
हनते ईंग सेरमो देस अते मीटोंग अरोयिंग अयूमतेरा, “नाःआम ओजाः। नुँहू वरीते परबू एचेरे बिसवासकेडखनकू गुजुःता, हँकुःआ होड़कूराः जीव-जहन भगवान नपायगेता।” हनते भगवानराः बिरुवा कता कुदातेरा, “हाव, हँकू अँननकूराः बुता इया इमानकू पवाःता, अरू अँननकू मुरुककू मिहनइतकेरा अतेकू लोड़ोनता।”
हनते भगवान, जीयत इदानबुःआ हँकू बदरीरेय रेम गोःबूता। दो सेरमोरे परबू ईसू सुदाबू जुमाःता। नाःआ इया सगर सइट हाँय सुदाबू दोहोनता।
हनते हाँय अनँयगरिकुःआ बराहीलकू मरंग सोहनाई ओंग घड़ीने वारकूता अरू हाँय चउंदीसराः चइरो गतर अते, सेरमोराः मी कोना अते एटाः कोना वरीते, भगवान सुनावकेडकुःआ हँकुःआ जमा होड़कू भगवान एचेरेय एचे जुमावकूता।”
ने वपक बोपोहकूतिंग, परबू ईसू मसी कुदा वेग मेला, भगवान हाँय सुदा मिनीरेय जवारबूता हना बदीरे, अले अपे एचेरेले असेयतना,
ननानाः लगा ईसू मसी गोएगनेनखन अरूय जियाव रेमकिया, जेमहा गोएगतो होड़कू अरू जीयत होड़कू होंकू कबुलाव अवेन, नाँय अबूरीग परबू हवे, माःआन।