6 अले ईसू मसीरिकुःआ मूक चेलाकू इदानलेःआ अते अपे बोझान लगाले एमे अवेकेःआ। मनदो अपे सहे एटाः होड़कू अलेकू भल-भलायवा लगा मेरले चाहावगान।
दो ईंग, होड़कू कता ननाय लगा जा भगवान बुता ननायगे लगायिंग चहाःतना? अपे चेले माःआनपे ओंगोलगींगतना, नाँय होड़कू जहंडाव होड़ हवे? ईंग नुँहू वरी होड़कू कता ननाय होड़िंग दोहोकुः दो ईंग मसीरीग सेवकिया होड़ ओरोयिंग दोहोकुःआ।
ने अजी बोपोहकूतिंग, अपे उहियारगेतनापे जा, अले भगवानराः नपाय सरवन अपे एचेरे परसारगे मेला दिन रइत उगार उडुंगवामिन घड़ीनले बुता जोमा, जेमहा तोनोंगीग लगा बोझा अलो होयाः।
अपे अँननपे अपे जाग होड़ेंगता अरू मिनीटोंग इदानिया हाँयग भगवान अगीते मान मरजइत पवाः लगा अपे मेरपे चहाःतना। दो अपे करा उड़ी ईंगपे बिसवास अवे?”
“ईंग होड़कूराः मान मरजइत मेरिंग चहाःता।
नपायते होड़कूकू अगुवाइवाता हँकुःआ कलसियारिकुःआ अगुवा होड़कू अते तोनोंग तोनोंग होड़कू भगवानराः सरवनकू परसारगे लगा अरू चेडकू लगाकू मिहनइतगेता। दो ननन इयाकुःआ होड़कू बगरा मान मरजइतकू लगा इदा।
हनालगा अबू बड़वार होड़कू अरू बिरझाव होड़कू अरू इराताकू हँकुःआ होड़कू इया अहाबू होयाः।
ईंग अपे एचेरेयिंग सेन मेला कड़ कड़ाइके कताय लगा अलो पराः। हनमेला अआड लगा कोवान, मनदो ईंग भगवान एमेवारिंगा हना हातपातते तुतुला लगायिंग अवेय। हनालगा ईंग अपे अते तोरे दोहोकियानखन नाःआ इयायिंग ओजाःगेतना।
अले अँननले बदीरे कोवान मनदो ईसू मसी, परबू हवे माःआनले परसारगेता, अरू हाँय लगा अले अपेरिकुःआ सेवकियाकू इदानलेःआ।
अरू मरद अइमी संघरावा लगा भगवान मेरेय तुलागडीग, मनदो अइमी मरद संघरावा लगाय तुलाकिरिया।
नाःआ इया हँकू भगवानराः मान मरजइत अते होड़कूराः मान मरजइतकू मनेवातेरा।
अनँयग ओंगोलतेय कतायता हाँयग होड़ अनँयग मान मरजइतगुः लगाय चहाःता। मनदो तोनोंगीग हाँये वारकेरा हनाँय मान मरजइतगे लगाय चहाःता दो, हाँय सताय होड़ हवे अरू हाँय एचेरे तोनोंगाः गारबार मेर दोहोनता।
खतनाकिया हँकुःआ होड़कू, अँननकू मोसेसराः जमा नियमकून मेरकू मनाःता। मनदो हँकू अपे एचे खतनाकेडपेखन अँननकू बड़वार लगाकू रेनहापेता।