1 ने अइमीकू, हनन इया अपे अँननपेरिकुःआ हेपेरेलकूतापेराः आड़रेपे दोहोन। हँकू अते तोनोंगीग होड़ भगवानराः सरवन मेरकू बिसवासगेतान दो,
ने एपेराकू, बिसवासी अइमीकू लगा नपाय दोहोनता हान इया अपे अँननपेरिकुःआ हेपेरेलकूतापेराः आड़रेपे दोहोन।
ईंग अरूयिंग कतायतना, अपे जनामा मरदकू अँननपेरिकुःआ एपेराकू अँननपे इयापे अलार-दुलारकू अरू जनामा अइमीकू अँननपेरिकुःआ हेपेरेलकूपे मान मरजइत।
अपे नाःआ कतापे सुदीबाःगोड लगायिंग चहाःतना। मेमेडटोंग अइमीकूरीग मूक अँननकूरिकुःआ हेपेरेलकू हवे। अरू जमा मरदकूरीग मूक ईसू मसी हवे अरू ईसू मसीरीग मूक भगवान हवे।
दो ने अइमी, आम करा उड़ीम सुदी अवेयता आमरीग हेरेलमे एचे सडाव अवेता? अरू ने मरद, आम करा उड़ीम सुदी अवेयता आमरीग एराममे एचे सडाव अवेता?
ने हेपेरेलकू, अपे हों हनन इया अँननपेरिकुःआ एपेराकू मान मरजइतकूपे अरू अलार-दुलारकू घड़ीनपे तिहाकू। हँकू अपे अते अबड़ इदानकुःआ, मनदो हँकू हों बरोबइर अपे सुदा भगवान एमेकेरा हना नँवा जीवराः दहिन पवाः लगा इताडदारकू इदानकुःआ। नाःआ इयापे एचेय दो, अपे अरजी मेला तोनोंगाः टटी-बेड़ा अपे लगा ओरो होयानेना।
मीटोंग अउल-तउल कतायिंग कतायतना, तोनोंगीग बियाहतो अइमी अनँयग हेरेल जीयते दोहोन वरी, नियम इया हाँय सुदा जोड़ावतो इदानिया। मनदो हेरेलतो गोएग जुवाःतान दो हाँय एटाः होड़ सुदा सगइगुः लगा नियम अतेय उडुंग जुवाःता।
अपेराः कलसियारे तोनोंगीग सरवने कता मेला अपेरिकुःआ अइमीकू हों बुतुड़ु लगा कोवानेःआ। हँकू कलेकाल दोहोन लगा इदा। भगवानराः नियम इया हँकू कता मनाः घड़ीन दोहोन इदा।
“तोनोंगीग बिसवासी होड़ आम बदीरेय कसूरगे दो हाँय एचेरे एकला सेनेकियानखनमे समझावगोडेय। अरू हाँय आमराः कताय मनाव जुवाः दो हाँयग बिसवासी होड़ कसूरतेम बनसावगोडेयता।
बेगर बिसवासी होड़कू सुदा नपाय ओंगोल बुझाः घड़ीन अपेराः लूर-नेवन होयाः लगा इदा। अरू जमा बेला हँकू लगा नपाय बुता एचेय लगा सपड़ावतोपे दोहोन।
बिनिसवासते इबराहीम भगवानराः कताय मनावनेना। हनालगा भगवान हाँय इताडगेय लगाय ओंगोल दोहोतेरा हनानाः देसरे सेन लगाय हुकुमवातेरिया दो इबराहीम, ईंग करा होरिंग सलाःतना, माःआन मेनेरेय सुसुदीःआ। हनारे हों हाँय भगवानराः कता मनावनेनखन सेन लगाय उडुंगयान।
अरू भगवान मेरकू सुदीयतना अरू परबू ईसूराः नपाय सरवन मेरकू मनाःतना, हँकुःआ होड़कू भगवान डंडियावकूताय।
अपे मड़ंगरे कनासूर कसूररेपे दोहोना। मनदो नुँहू अपेकू चेडतेरा हनन इया अपे मिनी जीवकियानखनपे मनाःतना। हनालगा ईंग भगवानिंग धनियाबादगेयतना।
भगवानरिकुःआ होड़कू भगवान फड़ियावकूराः बेला सोदोरकिया। अरू फड़ियावगे लगा अँननबू अतेय बुँहड़ीगेता दो, भगवानराः नपाय सरवन मेरकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कूराः जीव करा इया होयाःता?
अपे सताय कता मनावकेडखन अपेराः जीवपे सुदकेरा, जेमहा अपे अँननपे सतायते अपेराः इनिंदरी इंदरीते अरूपे अलार-दुलार होड़ेंग।
अरू हाँय उडु-बुडूत होड़ बड़ाँवकियानखन हुकुमकू मनाःता हँकुःआ होड़कू सगर सइट लगाय सडाव अवेकूता,
मनदो मुरुक होड़कू नपाय सरवन मेरकू मनेवागाड। भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ एसयाह कतातेरा, ने परबू, इये अलेराः सरवनकू बिसवासकेरा?
अपेराः सुद अरू भगवानराः अकूसपे मनाःता हना लूर-नेवनकू ञेल घड़ीन, बेगर कताते भगवानराः सरवनकू बिसवास अवेयता।