21 अपे नपाय बुता बुताकेडखन कटसियापे सहाव लगा भगवान अपेय राःकेडपेःआ। ईसू मसी अपे लगा कटसियाय सहावतेरा अरू हाँय अपे लगा मीटोंग चिनहा इया इदानिया, जेमहा अपे हों हाँय इयापे सहाव अवेय।
अबू भगवानरिकुःआ होड़कू हवे माःआनबू कताय दो, अबू ईसू करा इयाय जियावनेना हनन इया अबू हों जियाः लगा इदा।
ईसू चेलाकूतेन एचेरेय कतातेड, “तोनोंगीग ईंग तयोम अगी वेग लगाय ओंगले दो, हाँय अनँयगराः जीव अड़ाःवाडखन अनँयग कुरूस रेमकेडखन ईंग देह दूरे ओतोंग वेग।
ईंग एचेकेरा हनन इया अपे होँपे एचेय लगा चिनहायिंग उदुःवाडपेःआ।
ईसू मसी अबू दुलारकेडखन अनँयग जीव अबू लगा भगवान मड़ंगरे मुरुक नपाय महकराः बलिदान इयाय जिमातेरा। हननलगा अपे अँननपे दुलार होड़ेंगगोड ञवन।
ईसू मसी अबू लगाय गोएगनेना अरू अबूय एचे उदुःवाडा करा इया होड़कू अलार-दुलाररे दोहोन इदा। हनन इया अबूरिकुःआ बिसवास वपक बोपोहकू लगा अबू हों अबूराः जीव एएमे इदा।
हाँय अनँयग देहरे अबूराः कसूरे लदाव गोःतेडखन कुरूसरेय गोएगनेना, जेमहा कसूर बदीरे गोएगतोबू दोहोन, अरू भगवानराः ओंगोल इया नपाय जीवबू जियाव अवेन। हाँयराः घाँवकूनते अबूराः जमा बरानाः बेमरियाकून नपाययना।
दो ईंग ईसू मसी अते ञेल सिखात होड़ इदानिंगा, हनन इया अपे हों ईंग अते ञेल सिखात होड़कूपे बड़ाँः।
ईसू मसी अनँयग देहरे कटसियाय सहावतेरा दो, अपे हों हनानाः ओंगोल इया कटसिया सहाव लगा सपड़ावतोपे दोहोन। तोनोंगीग होड़ भगवानराः ओंगोल इया सलाः अते कटसियाय सहाव दो हाँय कसूरगे लगाय अड़ाःगोडता।
ईसू मसीराः लूर-नेवन दोहोना हनन इया, अपेराः लूर-नेवन हों होयाः लगा इदा।
ईंग सुधा इदानिंगा अरू ईंग इनिंगते हुडिंगिंग ओंगलुःता। हनालगा ईंगराः जुवट अपे सेरमोपे रेमया अरू ईंग अतेपे चेडुः दो, अनपेराः जीव लोड़ोनता।
भगवान मनाड़ंगतेय सुनावकेडकुःआ हँकुःआ होड़कू आँयगरीग बेटा ईसू मसी इया होनोयाः लगा जूग परियातेय ओंगोल दोहोकातेरा, जेमहा ईसू मसी जमा बिसवासी होड़कूरीग वगातुकूय बड़ाँव जुवाः।
अरू बिसवासी होड़कू बिसवासरेकिन एचे बड़ियाड़तेडकुःआ अरू ईसू मसीरे भरसागोड ञवन लगाकिन कता बहालगोतेडकू। हँकिन कताया, अबू मुरुक कटसिया सहाव घड़ीन भगवानराः राइजरेबू बोल लगा इदा, माःआन।
भगवानराः ओंगोलरे अबू बेगर गारबार होड़कूय बड़ाँवबू लगा, बेगर गारबारीग इनीसू मसी मिनी जूदा अबू जमा कसूर होड़कू लगा, कटसिया सहावतेडखने गोएगनेना। हाँय देनेह देहरेय गोएगनेना मनदो भगवान हाँयराः बिरुवाय जियाव रेमगोतेडा।
अरू अनँयग कुरूस रेमकेडखन ईंग तयोम मेरेय सलाः दो, हाँय हों ईंग जुकूर कोनोवाया।
अपे बेलूर बदलारे बेलूर अपे अहापे कुदागे, अरू तूडपेताकू हना बदलारे अलोपे तुडकू, मनदो हँकुःआ होड़कूराः जीव-जहन भगवान नपायगे लगापे अरजीगोड ञवन। ननन इयाःआ बुताकून एचेय लगा भगवान अपेय राःकेडपेःआ, जेमहा अपेराः जीव-जहन हों भगवान नपायगे।
ईंग अते अपेराः जीव सलसतरे दोहोन लगा नाःआ कता अपे एचेरेयिंग कता उदुःकेरा। चउंदीसरे अपे लगा गराह गिराह अरू कटसिया होयाःता, मनदो ईंग नाःआ जमाकूनते जितावतो इदानिंगा। हनालगा अपे डीड़तेपे दोहोन।”
हँकुःआ बिसवासी होड़कू भेड़ा होनराः बलंगीते, अरू हाँयरिकुःआ हिदइतदारकू दोहोन अतेकू जितावयान। अरू हँकू गुजुः ततेररे हों, अँननकूराः जीव बनसावगे लगा मेरकू ओंगोल दोहोगाड।
जनामा भगवानराः हवे अरू जनामा हनाँय हमा तुलाकेरा। दो सडावराः रेःएयीग इदानिया हाँयग ईसू, कटसिया सहाव पारकेडखन उडु-बुडूत बड़ाँवगे लगा भगवानके नपाय लगावनेना, जेमहा हाँय मुरुक होड़कूय एचे मान मरजइतकू।
सनातायते, ईसू मसी एचेरे बिसवासकेडखन भगवानराः हिछा इया जियाः लगाकू चाहाःता, हँकुःआ जमा होड़कू संतावरेकू पनाराःता।
भगवान चउंदीस तुला अते मड़ंग, ईसू मसीय सुनाव दोहोतिरिया, मनदो चउंदीस टुटीगगुःता हना अते मड़ंग दिनरे, अपे लगा भगवान हाँये उदुःवातेडपेःआ।
अपे सुसुदीतना, परबू ईसू एमेकेरा हना हातपातते अले अपेले चेडतेरा।
जेमहा अपे तोनोंगाः कटसिया मेला बिसवासरे अहापे हिटोः-डोबोःगुः। मनदो अपे सुदीयतना नाःआ इयाःआ कटसिया अबू जीवरे होनोयाःता।
हाँय हँकू एचेरेय कताया, “मसी मुरुक कटसिया सहावतेडखने गोएगनेन तयोमरे गोएगतो होड़कू अतेय जियाव रिमुः लगा दोहोना। दो ईंग परसार उदुःगेतना हाँयग ईसू, मसी हवे।”
हाँय ईंग लगा तुमिन कटसिया सहावगे लगा इदा हना हाँय ईंग उदुःवायतिंग।”
मसीके मुरुक कटसिया सहावकेडखन गुनुजुः लगा दोहोना अरू हना तयोमरे मान मरजइत सुदा सेरमो देसरे बोल लगा दोहोना।”
मनदो अपे जेमिन ईसू मसीराः कटसियारेपे मेसानता, हिनिनमिनपे बहालगुः, जेमहा ईसू मसी जमा होड़कू अते मान मरजइते पवाः मेला, अपे हों मुरुक बहालतेपे भबराः।