19 मनदो परबूराः ओंगोल इदान दो, अपे एचेरे ओनोहेनिंग सेनता। हनते हँकू बड़वारता हना कता सताय हवे जा कोवान, अरू भगवानराः जंगर हँकू एचेरे इदा जा कोवान, हना ईंग अता-पतागोडता।
मनदो हाँय सेन मेला हँकू एचेरे नाःआ इयाय कतातेरा, “भगवानराः ओंगोल इदान दोयिंग कुदा वेगता।” हनते हाँय इपीसी सहर अते जहाजते तोराय।
नाःआ जमाकून होयानेन तयोमरे पउलूस मकिदुनिया राइज अरू अकाया छतर पारनेनखन एरुसलेम सेन लगाय ओंगोल रायनेना। हाँय कताया, “हंडा सेनेकियानखन ईंगके रूमी सहर हों सेन लगा इदा।”
दो भगवानराः ओंगोल इदान दो नाःआ अनउरबू चेडुःता।
भगवान ईंगरीग हिदइतदार बड़ाँवकिडिगखनिंग कतायतना, कुरिंती सहररे अपे एचेरे नुँहू वरीयिंग सेनेकुः दो अपेयिंग डंटाव अदरुजीगोडकेपेःआ।
अपे रंगेगतेपे पड़ूकुः दो, ओनोड़ाःतेपे जोम वेग। नाःआ इयापे एचेय दो, भगवान ओरोय डंडियावतेडपेःआ। बनसावतो इदा हना कताकून अपे एचेरे सोदोरकियानखनिंग कता उदुःवापेता।
अपे अते तोनोंग तोनोंग होड़कू, हाँय अबू एचेरे ओरोय वेजेडा, माःआन ओंगोलतेडखनकू बड़वारतना।
हनते हों अले बिसवासरे उडु-बुडूत इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू एचेरे कनहूनराः सरवनले कता उदुःता। मनदो हना कनहून होड़कूराः ओंगोल इया कोवान सहे लाय एंडानताकू हँकुःआ चउंदीसरिकुःआ मूक होड़कूराः कनहून इया हों कोवानेःआ।
नाःआते ईंग भगवानराः ओंगोल इया अपे सुदा बहालतेयिंग जुमाव अवेन अरू अबू जमाकूराः जीव हड़ियड़ जुवाः।
ननदो अपेके नाःआ इया ककाता लगा इदा, परबू चाहाःतान दो, अले जीयतले दोहोनता अरू नाःआ सहे हना बुता होंले बुताता, माःआन।
ईंगके मकिदुनिया देस पार सेन लगा इदा। हना तयोमरे अपे सुदायिंग जुमाःता।
ईंग चहाःता, अपे जमाकू अनबुझ भासीपे बड़रा, मनदो नाःआ अते बगरा अपे भगवानराः बड़रा कता होड़कूपे होयाः लगा ईंग चहाःता। अनबुझ भासी बड़रायीग होड़ हना भासीराः अरत कलसियारिकुःआ होड़कूराः बिसवास बड़ियाड़गे लगा मेरेय उदगे दो, हाँय भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ अते हुडिंग इदानिया।
हाँय हना राइजरिकुःआ होड़कूय कता बहालवाडखन हना देसतेय पारनेना अरू उनानी देसरेय सोदोरनेन।
ने अजी बोपोहकूतिंग, ईंग अपोलोस बदीरे अरू इनिंगराः बदीरे, ओजाःतो इदा हना अते बगरा एचेय लगा कोवानेःआ माःआन अपेराः नफा लगा अउल-तउल इयायिंग कताकेरा। अरू हन अते अपेके अलिंग अते चिडुः लगा इदा। दो अपे अलिंग बदीरे, मी होड़ एटाः होड़ अते ननपाय इदानिया माःआन, अलिंग बदीरे अलोपे बड़वार।
ईंग नुँहू अपे सुदा जुमाव पारगुः लगा मेरिंग चहाःतना। मनदो परबूराः ओंगोल इदान दो अपे सुदा बगरा दिन गुदरावगे लगायिंग चहाःतना।
अपे ईंग बदीरे अलोपे ओंगले, हाँय चिठी ओजाःकेडखन होड़कूय एचे बोरोयीग होड़ हवे, माःआन।