7 ईंग नुँहू अपे सुदा जुमाव पारगुः लगा मेरिंग चहाःतना। मनदो परबूराः ओंगोल इदान दो अपे सुदा बगरा दिन गुदरावगे लगायिंग चहाःतना।
मनदो हाँय सेन मेला हँकू एचेरे नाःआ इयाय कतातेरा, “भगवानराः ओंगोल इदान दोयिंग कुदा वेगता।” हनते हाँय इपीसी सहर अते जहाजते तोराय।
ननदो अपेके नाःआ इया ककाता लगा इदा, परबू चाहाःतान दो, अले जीयतले दोहोनता अरू नाःआ सहे हना बुता होंले बुताता, माःआन।
मनदो परबूराः ओंगोल इदान दो, अपे एचेरे ओनोहेनिंग सेनता। हनते हँकू बड़वारता हना कता सताय हवे जा कोवान, अरू भगवानराः जंगर हँकू एचेरे इदा जा कोवान, हना ईंग अता-पतागोडता।
नाःआ असराते ईंग अपे एचेरे मड़ंगिंग सेन लगायिंग ओंगोल दोहोतेरा, जेमहा अपे ईंग सुदा बार तुरहा जुमाः लगा दावपे पवाः।
होया अवेन दो भगवानराः ओंगोल इया अपे सुदा जुमाः लगा सगर दिन भगवान एचेरेयिंग अरजीगोड ञवनतना।
मनदो ईसू हाँय एचेरेय कतातेड, “नुँहू नाःआ इया होनोयाः ओवामे। भगवान एचे लगाय ओंगलेतना, हना होयाः लगा नाःआ इयालंग एचेय दो नपाय दोहोनता।” हनते एहुना ईसूराः कताय मनावयान।