16 अनबुझ होड़कू अपेराः बड़रा मेरकू बुझाव अवेनता। हनालगा अपे अनबुझ भासीते भगवानपे जाग दो एटाः होड़कू करा इया आमीन माःआनकू कताय?
हनते चइरो जीव-जंतूकू कतातेरा, “आमीन”, अरू हँकुःआ मूक होड़कू तबेरनेनखन हँकिनकू जागतेरा।
अरू भगवान धनियाबादकेडखन रुटीय डुंडीगतेरा अरूय कतातेरा, “नाःआ ईंगराः देह हवे। नाःआ अपे लगायिंग एमेयतना। ईंग उहियार लगा ननन इया रुटीपे जोम।”
कताया, “आमीन! अबूरीग भगवान मुरुक मरंग इदानिया। हाँय लगा मान मरजइत अरू जाग, कनहून अरू धनियाबाद, अकूस अरू जंगर, सगर सइट दोनोहोगोड ञवन। आमीन!”
नाःआ कताकूनराः हिदइते एमेता हाँय कतायतना, “हाव, ईंग हनालियिंग कुदा वेगता।” “आमीन! हाव, परबू ईसू वेगमे।”
अपे जमाकू ईसू मसी एचेरेपे बिसवासगेतना। हनालगा ईंग अपेयिंग अलार-दुलारतना। आमीन!
दो ईंग अनबुझ भासीरेयिंग अरजी दो ईंगराः बिरुवा अरजीता, मनदो ओंगोल चुवेरगे घड़ीन मेरिंग अरजीता।
अनबुझ भासीय बड़राता हाँयग होड़, होड़ सुदा मेरेय बड़राता, मनदो भनगवान सुदाय बड़राता। हनालगा हाँयराः बड़रा तोनोंगीग मेरेय बुझाव अवेनता, अरू हाँय ओकोत बुइदकून सुद बिरुवा अगुवाइतान अतेय कतायता।
दो हँकुःआ होड़कू पतरस अरू एहुनाराः डीड़कू ञेलतेरा अरू मुरुककू बयावयान। हँकू सुदीबाःगोतेड, नँकिन नियम बदीरे अलीगवार इदानकिना अरू ईसू सुदाकिन दोहोना, माःआन।
नाःआ कागदरे ओजाःतो अते अरू मुरुक बगरा बुताकून ईसू एचेतेरा। हना जमा मेमेडटोंग मेमेडटोंग ओजाःकेः दो, ईंग ओंगलेतना हना कागदकून नाःआ जमा चउंदीसरे हों ओरो सयोबकुःआ।
दो एहूदा मूक होड़कू बयावनेनखनकू कताया, “नाँयग होड़ तोनोंगीग गुरुजी अते मेरेय चेडगना दो, नाँय नाःआमिन करा इयाय सुदीकेरा?”
हनते चेलाकू जमा देसरे सेनेवाडखन नपाय सरवन होड़कूकू परसार उदुःवातेरा। परबू ईसू हँकू जमा एचेगे लगा डीड़े एमेवाकुःआ। अरू हँकू बयाव जुवाः इयाःआ बुताकूनकू एचेःआ अते परबूराः सरवन सताय हवे माःआने उदुःगेःआ। आमीन!]
ईंग अपेयिंग हुकुमवारा हना जमा कताकून मनाः लगा हँकूपे चेडकू। अयुमेपे, नाःआ जूग अरीन टुटीगगुः वरी, ईंग सगर सइट अपे सुदायिंग दोहोनता।”
अरू कसूरराः रेनहारे अलोम पराव ओवाले, मनदो बेलूर अतेम बनसावले। [हकतियार अरू जंगर अरू मान मरजइत सगर सइट वरी अनमराः हवे। आमीन!]
ईसू सातगोटोंग रुटी अरू गुनमिनकू दोहोना हँकुःआ हकूकू साबतेडखने अरजीतेरा अरू डुंडीग घड़ीन चेलाकूतेन एचेरेय एमे इदीया अरू हँकू होड़कूकू हटिंगवातेरा।
दो भगवान जबानकेरा हना जमालेःआ ईसू मसी हनाव हावगोडताय। अरू हना कता बदीरे अमीनबू कतायता, जेमहा अबूते भगवानराः मान मरजइत होयाः।