22 Энӧ лоӧй сӧмын кывзысьясӧн, но Енлӧн кывйыс серти олысьясӧн. Куш кывзӧмнад сӧмын ылӧдланныд асьнытӧ.
Ен водзын веськыдӧсь абу Индӧдсӧ кывлысьяс, а сы серти олысьяс.
Тайӧс кӧ тӧданныд да та серти оланныд, ті шудаӧсь.
Сідзкӧ, коді тӧдӧ, мый колӧ бурсӧ вӧчны, но оз вӧч, сійӧ мыжмӧ.
Олам кӧ Сылӧн тшӧктӧмъяс серти, тайӧн петкӧдлам, мый ми тӧдам Сійӧс.
Исус шуис: «Шудаӧсь Енлысь кывсӧ кылысьяс да Ен кыв серти олысьяс!»
Енэжвыв Батьлӧн кӧсйӧм серти олысь – Меным вок, чой да мам».
Кывйӧн-ӧ, уджӧн-ӧ мыйкӧ вӧчанныд, ставсӧ вӧчӧй Господь Исус Кристос нимӧн да аттьӧалӧй Сы пыр Ен Батьӧс.
«Со, Ме регыд локта! Шуда сійӧ, коді олӧ тайӧ небӧгас водзвыв висьталӧмыс серти!»
Челядь, энӧ сетӧй ылӧдны тіянӧс некодлы. Веськыда вӧчысь Кристос кодь веськыд.
Кодкӧ тіян пиысь кӧ лыддьӧ асьсӧ вежавидзысьӧн, но быдлаӧ вомсӧ восьтӧ, сійӧ ылӧдлӧ асьсӧ. Татшӧм мортыслӧн вежавидзӧмыс нинӧм оз сулав.
Асьнытӧ энӧ ылӧдлӧй – Енмыс серамтуйын оз ло. Мортыд мый кӧдзас, сійӧс и вундас.
Муса вокӧй, видзӧд бурсӧ вӧчысь вылӧ, а эн лёксӧ вӧчысь вылӧ. Бурсӧ вӧчысь – Енсянь, а лёксӧ вӧчысь эз аддзыв Енсӧ.
Ас йывсьыс вывтіа мӧвпалысь, коді збыльвылас нинӧм, ылӧдлӧ ачыс асьсӧ.
Ті ӧмӧй онӧ тӧдӧй, мый лёксӧ вӧчысьяслы оз вичмы Енлӧн Юраланіныс. Энӧ ылӧдлӧй асьнытӧ! Кырсалысьлы, идоллы юрбитысьлы, гозъякост олӧм пежалысьлы, пеж оласногалы, ӧта-мӧдныскӧд узьлысь айуловлы,
Велӧдӧй найӧс овны став Менам тшӧктӧм серти. Тӧдӧй: Ме пыр тіянкӧд нэмъяс помасьтӧдз». Аминь.
Шуам кӧ, мый миян мыжыс абу, сідзкӧ, ми пӧрйӧдлам асьнымӧс, и збыльыс абу миян пытшкын.
Вокъяс, нӧшта кора тіянӧс: мӧвпалӧй сӧмын збыльыс, шогманаыс, веськыдыс, сӧстӧмыс, бурыс, мичаыс, ошканаыс да нимкодьыс йылысь.
Видзчысьӧй, мед некод оз ылӧдлы тіянӧс, ӧд «лёк оласногаяс тшыкӧдӧны бур оласногаӧс».
Ыджыд гундырӧс, важ змейӧс, вӧлі шыбитӧма му вылӧ. Сылӧн нимыс – омӧль да сӧтана, сійӧ – муюгыдысь став йӧзсӧ ылӧдлысь. Сыкӧд тшӧтш вӧлі шыбитӧма му вылас сылысь анделъяссӧ.
Налы лоӧ мынтысьӧма лёк вӧчӧмсьыныс. Найӧ яндысьтӧмӧсь да пежӧсь, радейтӧны гажӧдчыны лунъюгыднас, пукалӧны тіянкӧд ӧти пызан сайын, но пӧръясьӧны.
Ми ӧд асьным коркӧ вӧлім вежӧртӧмӧсь да кывзысьтӧмӧсь, вошӧмаӧсь олӧмас, сетчӧмаӧсь ыштӧмас да быдпӧлӧс ковтӧм гажӧдчӧмас. Олім лёк пытшкас, вежалім, вӧлім мустӧмӧсь, да мукӧдсӧ тшӧтш мустӧмтім.
Вылӧ кыпӧдчӧмыд ылӧдліс тэнӧ. Изкарын моз тэ олан джуджыд керӧсъяс вылын, тэ мӧвпалан ас йывсьыд: «Некод оз вермы шыбитны менӧ му вылӧ».
Татшӧм мортыс быттьӧ бус бӧрся вӧтлысьӧ, сылӧн вежӧрыс пемдӧма, и сійӧ шедӧма ылӧгас. Сійӧ оз вермы мездыны асьсӧ да шуны: «Менам киӧн вӧчӧмторйыс – ылӧг».
Асьнытӧ энӧ ылӧдлӧй. Тайӧ муюгыдас кӧ лыддьӧ кодкӧ асьсӧ мывкыдаӧн, медводз сійӧ мед лоӧ мывкыдтӧмӧн. Сэки сійӧ збыльысь лоӧ мывкыда.
А лёк да пӧръясьысь йӧзлӧн лёк вӧчӧмыс кутас содны. Найӧ унаӧс ылӧдасны, асьныс тшӧтш ылаласны.
Господь шуис меным: «Иудаса каръясын да ерусалимса уличьяс вылын юӧрт тайӧ кывъяссӧ: кывзӧй, мый тшӧктӧма-шуӧма йитӧдас, да олӧй сы серти.
Вокъяс, энӧ лёкӧдӧй ӧта-мӧднытӧ! Лёкӧдӧ кӧ кодкӧ либӧ мыждӧ ассьыс воксӧ, сійӧ паныд сувтӧ Индӧдыслы да мыждӧ Индӧдсӧ. Но тэ кӧ мыждан Индӧдсӧ, сідзкӧ, тэ абу Индӧд серти олысь, а мыждысь.