13 Сэсся ме аддзи енэж шӧрӧдыс лэбысь анделӧс. Сійӧ гораа горзіс: «Шог, курыд шог му вылын олысьяслы, ӧд мукӧд куим анделыс регыд нин пондасны тутсыны трубаӧ!»
Мӧд шогыс помасис, но матысмӧ нин коймӧд шог.
Ӧти шог муніс, но сы бӧрся нӧшта кык шог локтӧ.
Сэсся ме аддзи нӧшта ӧти анделӧс, коді лэбис енэж шӧрӧдыс. Сылӧн вӧлі помасьлытӧм Евангелльӧ, медым висьтавлыны сійӧс мувывса олысьяслы: быд чужанвужлы да чужанкотырлы, быд кыла йӧзлы да быд войтырлы.
Ме водзын Сійӧ разис гижӧдсӧ, кӧні кыкнанладорас вӧлі гижӧма горзӧмъяс да шогсьӧм-бӧрдӧмъяс.
Сэсся ме аддзи шонді вылын сулалысь анделӧс. Сійӧ гораа горӧдіс став лэбачыслы, кодъяс лэбисны енэж шӧрӧдыс: «Локтӧй-чукӧртчӧй Енлӧн ыджыд гаж вылӧ!
Кор витӧд анделыс тутсіс трубаӧ, ме аддзи енэжсянь му вылӧ усьӧм кодзув. Сылы вӧлі сетӧма пыдӧстӧминысь восьтансӧ.
Анделъяс – кесъялысь ловъяс. Енмыс мӧдӧдӧ анделъясӧс кесъявны налы, кодъяслы вичмӧ мездмӧмыс.
Тэ мӧдӧдан пемыдсӧ, пуксьӧ вой, и зверъяс петӧны кынӧмпӧт корсьны.
Сё нелямын нёль сюрс морт, кодъясӧс ньӧбӧма му вывсьыс, сьылісны выль сьыланкыв юралан пуклӧс водзын, нёль ловъя олысь да юрнуӧдысьяс водзын. Наысь кындзи некод эз куж сьывны сійӧс.
Ме тшӧкті тэныд зумыда сулавны, и тэ видзин Менсьым тшӧктӧмӧс. Та вӧсна видза тэнӧ локтана сьӧкыд кадас. Тайӧ кадыс лоӧ став му пасьталаыс, медым тӧдмавны мувывса олысьясӧс.
Ме аддзи Ен водзын сулалысь сизим анделӧс, налы вӧлі сетӧма сизим труба.
Сідзкӧ, енэжыс да став сэні олысьыс, нимкодясьӧй! Но курыд шог тіянлы, му вылын да саридзын олысьяс, ӧд тіян дінӧ лэччис омӧльыс! Сійӧ тырӧма ыджыд скӧрлунӧн, ӧд сійӧ тӧдӧ, мый сылӧн кадыс этша нин.