4 Менам мусукӧй ӧдзӧс розьӧдыс кисӧ нюжӧдіс, и менам пытшкӧсӧй пондіс пессьыны.
Ӧд Ачыс Енмыс уджалӧ тіян пытшкын, медым ті кӧсйинныд вӧчны да вӧчинныд Сылӧн бур кӧсйӧмыс серти.
Ошкӧм Енлы! Сійӧ пуктӧма Тит сьӧлӧмӧ тіян вӧсна ме кодь жӧ тӧждысьӧм.
Сэні вӧлі Фиатираысь пурпур дӧраӧн вузасьысь Лидия нима ань, сійӧ оліс Енсьыс полӧмӧн. Господь восьтіс сылысь сьӧлӧмсӧ сибӧдны Павеллысь кывъяссӧ,
Ерусалимса нывъяс! Менам кучикӧй кедарсаяслӧн чом кодь мугов, но ме Соломонлӧн дӧраыс кодь мича.
Сылӧн уджъясыс ошканаӧсь да мичаӧсь, Сылӧн веськыдлуныс олӧ нэмъяс чӧж,
Ловъя кага мамлӧн сьӧлӧмас ыпнитіс муслун пиыс дінӧ. Сійӧ шуис ӧксылы: «Ыджыдӧй, сет ловъя кагасӧ тайӧ аньыслы. Эн ви сійӧс!» А мӧд аньыс шуис: «Керыштӧй сійӧс. Мед оз ло меным ни тэныд».
Ӧсиплӧн сьӧлӧмас ыпнитіс муслун вокыс дінӧ. Йӧз водзас сійӧ муртса эз бӧрддзы, та вӧсна ӧдйӧ петіс мӧд жырйӧ да бӧрдіс сэні.
Кор Нойлы вӧлі квайтсё арӧс, во заводитчӧмсянь мӧд тӧлысьлӧн дас сизимӧд лунӧ воссисны пыдӧстӧм йирлӧн ва петанінъяс да енэжвыв ӧшиньяс.
Но Ефрем – Менам муса пиӧй, сійӧ вайӧ Меным нимкодьлун. Ме унаысь мыждылі сійӧс, но некор ог вунӧд сійӧс! Менам сьӧлӧмӧй висьӧ Ефрем понда, Ме бурсьӧлӧмтча сы дінӧ, – висьталӧ Господь.