10 Энӧ эзысь, а менсьым велӧдӧмӧс босьтӧй, энӧ весалӧм зарни, а тӧдӧмлунсӧ сибӧдӧй,
Ньӧб збыльсӧ, эн вузав мывкыдтӧ, велӧдӧмтӧ да вежӧртӧ.
Мывкыдлуныд – вичмӧм озырлун кодь, сійӧ бурсӧ вайӧ шонді улын олысьяслы.
Веськыда олысьлӧн кывйыс весалӧм эзысь кодь, лёк вӧчысьлӧн мӧвпъясыс грӧш ни дон оз сулавны.
Петыр шуис: «Эзысь-зарни менам абу, но мый эм, сета тэныд. Назаретса Исус Кристос нимӧн чеччы да ветлӧдлы».
Зарни дорысь бурджык мывкыдлун чӧжны, эзысь чӧжӧм дорысь бурджык вежӧрсявны.
Миянӧс шогӧ вӧйтӧны, а ми пыр нимкодясям. Ми гӧльӧсь, но унаӧс озырмӧдам. Миян нинӧм абу, но ставыс эм.
Менам вотӧсӧй сӧстӧм зарниысь бурджык, менам козинӧй весалӧм эзысь дорысь донаджык.
Сійӧс он ньӧб зарни вылӧ, сылысь донсӧ он артав эзысьӧн,
зарни да дона стеклӧ он ӧткодяв сыкӧд, весалӧм зарниысь вӧчӧм дозлӧн доныс оз лӧсяв сылы.
Эм зарни, эмӧсь дона изъяс, но медся донаыс – мывкыд сёрни.