21 Ичӧтдырсяньыс кӧ кесйӧгтӧ вельмӧдан, бурӧн тайӧ оз помась.
Сы дорысь, коді мӧвпышттӧг кывсӧ шуӧ, бурджык вежӧртӧм вылӧ лача кутны.
Скӧралысь мортыд зыксьӧм кӧдзӧ, ӧдйӧ пузьысь уна мыж вӧчӧ.
Ӧврам нӧшта шуис: «Менам став овмӧсӧй вичмас сылы, ӧд Тэ эн сет меным пи».
Ньӧр да ӧлӧдӧм сетӧны мывкыдлун, дӧзьӧртӧг быдмӧм зон янӧдӧ мамсӧ.
верӧс сайӧ петысь мустӧм аньӧс да аслас кӧзяйкаыс пыдди пуксьысь кесйӧг аньӧс.
Сэні оліс сё тышкамортӧн веськӧдлысь, кодлӧн кесйӧгыс вӧлі куланвыйын. Веськӧдлысьлы сійӧ вӧлі зэв дона.
Овмӧс нуӧдысь кутас мӧвпавны: ”Ыджыдӧй вӧтлӧ менӧ. Мый вӧчны? Му бертны ог вермы, корысьӧдз усьны яндзим.
а лышкыда олысь дӧва – ловъявывсьыс кулӧма.