18 Енсьыс полӧмыс налӧн абу.
Давидлӧн псалом. Эн дӧзмы лёк вӧчысьяс вылӧ, эн вежав Индӧд торкысьяс вылӧ.
Эн вежав мыж вӧчысьяслы, но став олӧм чӧжыд пов Господьысь.
Буралӧм да збыль вештӧны мыжсӧ, Господьысь полӧм ылыстӧ лёксьыс.
Коді Господьысь полӧ, сійӧ мустӧмтӧ лёксӧ. Тшапитчӧм да асьтӧ вылӧ пуктӧм, лёк оласног да ылӧг сёрни ме мустӧмта.
Сэсся Ен пуклӧссянь кыліс гӧлӧс шы: – Ошкӧй миян Енмӧс ставныд, Сылӧн кесйӧгъяс да Сыысь полысьяс, ичӧтъяс и гырысьяс!
Мӧдыс ӧлӧдіс сійӧс: «Тэ ӧмӧй Енсьыс он пов? Тэнӧ ӧд Сы моз жӧ тувъялӧма.
Ӧвраам шуис: «Ме чайті, мый татчӧс йӧзыс оз повны Енсьыс да гӧтыр вӧсна вермасны вины менӧ.
Найӧ эз повны Енмысь. Ті вӧлінныд мудзӧмаӧсь да вынтӧмӧсь, но тіянӧс паныдалігӧн найӧ уськӧдчисны тіян вылӧ бӧрсяньныд да виалісны бӧрӧ кольччӧмаясӧс.
Найӧ оз тӧдны лӧньлунсӧ,
