2 Енмӧй, эн чӧв ов! Эн ланьтӧдчы, дугды чӧв овны!
Ёрд вылын ӧткодя кывзӧй тӧдчана да абу тӧдчана мортӧс. Энӧ полӧй мортысь, ӧд мыждӧмыс Енсянь. А могыс кӧ тіянлы сьӧкыд, локтӧй ме дорӧ, и ме ачым видлала сійӧс”.
Абу бур сулавны лёк вӧчысь дор да мыжтӧмӧс мыждыны.
Вичкоса пыдди пуктана йӧз – налӧн нималӧм-тӧдчанлун вылӧ ме ог видзӧд, Ен водзын ми ставным ӧткодьӧсь – эз лыддьыны коланаӧн мыйкӧ содтыны меӧн висьталӧм Бур Юӧр дінӧ.
Ме ёна кӧсъя аддзыны Тэнсьыд вынтӧ да дзирдлунтӧ, кыдзи водзын ме аддзывлі Тэнӧ вежаинын.
Сійӧ оз сулав юралысьяс дор, озырӧс оз пукты гӧль дорысь вылӧджык, ӧд ставныс найӧ – Сылӧн вӧчӧмторъяс.
Полӧй Господьысь, ставсӧ вӧчӧй веськыда, ӧд Господь, миян Енным, мустӧмтӧ пӧръясьӧм, леститчӧм да козин босьтӧм».
Илля матыстчис войтырыс дінӧ да шуис: «Дыр-ӧ на ті кутанныд чотны кыкнан кокнаныд? Господь кӧ эм Ен, кывзысьӧй Сылысь, Ваал кӧ енмыс, сылысь кывзысьӧй». Войтырыс чӧв оліс.
Ёрд вылын ло веськыд. Мыжды веськыда, эн видзӧд чужӧм вылӧ. Гӧль и озыр морт мед лоӧны тэныд ӧткодьӧсь.
Мӧисей Ааронкӧд локтісны фараон дінӧ да шуисны сылы: «Господь, еврейяслӧн Ен, тадзи висьталӧ: ”Дыр-ӧ на тэ он раммӧдчы Ме водзын? Лэдз Менсьым войтырӧс, медым найӧ юрбитасны Меным.
Исус шуис: «Эскытӧм-ылалӧм йӧз! Дыр-ӧ на Меным овнысӧ тіянкӧд? Дыр-ӧ на Меным видзӧдны тіянӧс? Вайӧдӧй Ме дінӧ зонкасӧ».
Мортлӧн чужӧм вылӧ видзӧдны ог кут, некодлы шогмыны ог зіль,
Господь Ыджыдыс тадзи висьталӧ: ӧвсьӧй, израильса ӧксыяс! Тырмас виавны-дзескӧдны да бырӧдны! Юралӧй да мыждӧй веськыда, дугдӧй вӧтлавны Менсьым войтырӧс асланыс му юкӧнысь, – висьталӧ Господь Ыджыдыс».
